THE PROBLEMS OF JAFFNA THAT NEED URGENT ATTENTION

26.12.2008
His Excellency Mahinda Rajapaksa,
President of Sri Lanka,
Colombo-03

Your Excellency,

THE PROBLEMS OF JAFFNA THAT NEED URGENT ATTENTION.

Since I met you last about six weeks back, I had paid two visits to Jaffna. During my first visit in November, I had a public meeting attended by over thousand people, as estimated by a local daily published in Jaffna. The people have innumerable problems and hardly anyone had attended to them. I strongly urge you to listen to the problems of the civilians from various people without depending on one or two persons. I have nothing against any individual. But to what extent you can depend on one or two for matters relating to the North and whether you should also consult people like Mr. D. Sithardthan, Mr. T. Sritharan, me and such others is a matter for you to decide.

Army Check Points:-

The people of Jaffna are deeply concerned of many matters, some of which I refer to here. Their main grievance is the presence of offices of a political party, adjoining very many check-points manned by the Army. This, they feel, curtail their freedom of movement and is also one of the reasons why and how certain culprits escape after committing offences. There is absolutely no need for any political party, especially with arms, to have too many offices here and there, giving opportunities for harassment of civilians.

Compulsory Sale of News Papers:-

One General complain by many is that a political party forces people to buy their weekly. Arriving home the father or mother sees three or more copies of the same paper compulsorily thrust on various members of the house hold. Each paper cost Rs. 30 per copy. Army personnel at these check points have no control over these matters and the people buy the paper out of fear of the army who are normally very cordial in their movements with the civilians.

Detention Orders:-

The detention orders served on suspects causes a lot of inconvenience and injustice to many. I can assure you that if any one is arrested on suspicion of aiding and abetting anybody, such person in most cases is innocent and in same cases acted out of fear for the LTTE and the real culprits slip out. There are some unfortunate instances in which very old people and innocent ladies had been detained under detention orders for long periods. Serving of detention order in such cases, if avoided, will improve the relationship of the Government with the civilians, to a great extent.

Missing Persons:-

During the past few years a lot of people, men and women, young and old, are either being killed or abducted by some unidentified persons. The whereabouts of the abducted persons are not known. Some people think that a few of them might have been detained some where by somebody illegally or legally by some Government Authority. Their expectations may not be true in all cases and may be true in respect of some. To put an end to their agony and anxiety, kindly instruct all concerned persons to kindly disclose the names and addresses of all those who are in the custody of Government Authorities. What the parents want to know is whether they are alive and in safe custody. Hence kindly prepare a list of such persons and have it released to the press.

Escapees from the LTTE’s Grip in Vanni:-

Another matter that will bring good name to the Government is to honour the promise given by the Government, that all those who escape from the LTTE’s grip and come into the areas under the control of the Government, will not be harassed or detained. I have very reliable information that the LTTE’s propaganda in Vanni is that the Government forces are detaining and harassing those who are escaping and coming into cleared areas. Who ever is suspected, as having had links with the LTTE, also will have to be treated as an LTTE deserter and conditionally released to the parents. If such escapees from the LTTE area are detained people will be reluctant, to come out. A clear announcement should be made by the Government to this effect.

Fishing in and around Jaffna.

Fishing by trawlers is banned in Jaffna. The various fishing co-operatives and fisheries co-operative union in the area have no objection for trawler fishing, because they have agreed with the small scale fisherman to do trawler fishing only on three days in a week and leave the other four days for the small scale fisherman. I understand that the Indian trawler operators too operate their trawlers on three day in a week leaving the other four days for the minor fisherman. I hope that allowing this arrangement in Jaffna will not interfere with the security of the Sri Lankan Navy, since Indian trawlers also fish there. The Navy’s advice may by sought in this matter.

I strongly urge that you should give serious consideration for these requests which if adhered to will be a great boon for the suffering civilians.

Thanking you,

Yours Sincerely

V. Anandasangaree,
President - TULF.

உடன் கவனிக்க வேண்டிய யாழ் மாவட்ட பிரச்சினைகள்

26.12.2008.
மேன்மை தங்கிய ஜனாதிபதி
மகிந்த ராஜபக்ஷ அவர்கட்கு
அலரி மாளிகை
கொழும்பு-03

மேன்மை தங்கிய ஜனாதிபதி

உடன் கவனிக்க வேண்டிய யாழ் மாவட்ட பிரச்சினைகள்

ஆறு வாரங்களுக்கு முன் தங்களை சந்தித்தபின் இரு தடவைகள் யாழ்ப்பாணம் விஜயம் செய்துள்ளேன். முதல் விஜயத்தின் போது நான் பேசிய ஒரு கூட்டத்தில் உள்ளுரில் பிரசுரமாகும் ஓர் பத்திரிகை செய்தியின்படி ஆயிரத்துக்கு மேற்பட்ட மக்கள் கலந்து கொண்டனர் மக்களின் பல்வேறு பிரச்சினைகளை கவனிப்பதற்கு யாரும் அங்கில்லை. ஓர் இருவரிடமிருந்து மட்டும் விடயங்களை அறியாமல் பலரிடமிருந்து கேட்டுக்கொள்ள வேண்டுமென விரும்புகின்றேன். யார் மீதும் கசப்புணர்வோடு இதை நான் கூறவில்லை. ஆனால் வட மாகாண விடயங்கள் சம்பந்தமாக இரண்டொருவர் கூறுவதை நீங்கள் எவ்வளவு தூரம் நம்புவீர்கள் என எனக்குத் தெரியாது ஆனால் திருவாளார்கள் சித்தார்த்தன், ஸ்ரீதரன் மற்றும் என்னுடனும் கலந்தாலோசிக்க வேண்டுமா என தீர்மானிக்க வேண்டியது நீங்களே!

இராணுவ சோதனைச்சாவடி

யுhழ்ப்பாண மக்கள் பல விடயங்களில் குழப்பமடைந்து இருப்பதால் அதில் சிலவற்றை நான் குறிப்பிட விரும்புகின்றேன். அவர்களுடைய மிக முக்கியமான கவலை யாதெனில் அநேக இராணுவ சோதனை சாவடிகளுக்கருகில் ஓர் அரசியல் கட்சியினுடைய காரியாலயம் இயங்குவதே. இது தமது நடமாடும் சுதந்திரத்தை கட்டுப்படுத்துவதோடு குற்றம் புரிந்தவர்கள் தாம் செய்த குற்றங்களில் இருந்து இலகுவாக தப்புவதற்கு வழியையும் வகுக்கின்றது என்பதை எண்ணி மக்கள் பீதியடைகின்றனர். அங்குமிங்கும் பல காரியாலயங்களை திறக்க வேண்டிய அவசியம் எந்த அரசியல் கட்சிக்கும் இல்லை என்பதோடு இது பொது மக்களுக்கு தொந்தரவு கொடுக்கின்ற விடயமாகும்

பலாத்காரமாக பத்திரிகை விற்பனை

ஒரு பொது முறைப்பாடு என்னவெனில் ஓர் அரசியற் கட்சி தாம் கிழமைதோறும் வெளியிடும் பத்திரிiகையை மக்கள் வாங்க வேண்டும் என வற்புறுத்துவதே. ஒரு குடும்பத் தலைவனோ அல்லது குடும்பத் தலைவியோ வீடு சென்று பார்க்கின்றபோது ஒரே பத்திரிகையின் மூன்று அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட பிரதிகள் கட்டாயப்படுத்தி விற்கப்பட்டு ள்ளமையை காண்கின்றார்கள். ஒவ்வொன்றும் 30 ரூபாய்க்கு விற்கப்படுகிறது. சோதனைச் சாவடியில் கடமையாற்றும் இராணுவத்தினர் இந்த விடயத்தில் தலையிடுவதில்லை. மக்களுடன் நட்புறவுடனும் பழகுகின்றனர். ஆனால் பயத்தின் நிமித்தம் பொது மக்கள் பத்திரிகையை விருப்பமின்றி வாங்குகின்றனர்.


பாதுகாப்பு அமைச்சி;ன் தடுப்புப்புசட்டம்

சந்தேக நபர்கள் தடுப்புச்சட்டத்தின் கீழ் தடுத்து வைக்கப்படுவதினால் பல அசௌகரியங்களை எதிர்நோக்குகின்றனர். சிலர் நியாயமற்ற முறையில் தடுத்து வைக்கப்படுகின்றனர். அப்படி யாராவது ஒருவர் இன்னொருவருக்கு குற்றம் புரிவதற்கு உதவியதாக சந்தேகத்தின் பேரில் தடுத்து வைக்கப்பட்டால் அப் பேர்வழி குற்றமற்றவராக அல்லது புலிகளுக்கு பயந்து குற்றம் புரிய உதவுபவராகவும் இருக்கின்றார். ஆனால் உண்மையான குற்றவாளி தப்பி விடுகின்றார். தடுப்புச்சட்டத்தின் கீழ் நீண்டகாலமாக எதுவித குற்றமும் புரியாத அப்பாவி மக்களும் குறிப்பாக பெண்களும் தூரதிஷ்டவசமாக தடுத்து வைக்கப்படுகின்றனர். அத்தகையோரை தடுத்து வைப்பதை தவிர்ப்பதன் மூலம் அரசுக்கும் பொது மக்களுக்கும் உள்ள நல்லுறவை பெருமளவு வளர்க்க உதவும் என கருதுகின்றேன்.

காணாமல் போனவர்கள்

கடந்த சில வருடங்களாக பல ஆண்களும், பெண்களும், இளைஞர்களும், முதியோர்களும் இனந் தெரியாதவர்களால் கொலை செய்யப்பட்டும், கடத்தப்பட்டும் உள்ளனர். பொது மக்களில் சிலர் அவ்வாறு கடத்தப்பட்டு இனந்தெரியாதோரால் சட்ட விரோதமாக ஏதோவொரு இடத்தில் தடுத்து வைக்கப்பட்டு;ள்ளார்கள் என்று மக்கள் அறிகின்றார்கள். சிலர் சட்டப்படி அரச அதிகாரிகளால் தடுத்து வைக்கபபட்டுள்ளதாக நினைக்கின்றனர். அவர்கள் அவ்வாறு நினைப்பது சில சந்தர்ப்பத்தில் உண்மையானதாகவும் சில சந்தர்ப்பதத்தில் உண்மைக்கு புறம்பானதாகவும் இருக்கலாம். அவர்களுடைய கவலைக்கும், ஆவலுக்கும் முற்றுப்புள்ளி வைப்பதாக இருப்பின் சம்பந்தப்பட்ட அதிகாரிகளை அவ்வாறு தடுத்து வைக்கப்பட்டவர்கள் சம்பந்தமான பெயர் விபரங்களை வெளியிட்டால் மக்கள் நிம்மதியடைவார்கள். பெற்றோர்கள் அறிய விரும்புவதெல்லாம் தமது பிள்ளைகள் உயிருடனும பாதுகாப்புடனும் இருக்கின்றார்கள் என்பதே. ஆகவே தயவு செய்து பெயர் பட்டியலை பத்திரிகை மூலம் அறியத்தருமாறு கேட்டுக் கொள்கிறேன்.

வன்னியில் விடுதலைப் புலிகளிடமிருந்து தப்பி வந்த மக்கள்

அரசுக்கு நற்பெயரை ஏற்படுத்தக் கூடிய இ;ன்னுமொரு விடயம் என்னவெனில் மக்கள் விடுதலைப் புலிகளிடமிருந்து தப்பி அரச கட்டுப்பாட்டுப் பகுதிக்கு வருகின்றார்கள். அவர்களை தடுத்து வைக்கவோ அல்லது தொந்தரவுபடுத்தப்பட மாட்டார்கள் என்றோ அரசு கொடுத்த வாக்குறுதியை நிறைவேற்றுவதே. தமது கட்டுப்பாட்டுப் பிரதேசத்திற்குள் வருகின்றவர்களை அரச படைகள் தடுத்து வைத்தும், தொந்தரவு படுத்தியும் வருகின்றார்கள் என்ற பொய்யான பிரச்சாரத்தை விடுதலைப் புலிகள் வன்னியில் இருந்து மேற்கொள்வதாக நம்பிக்கையான வட்டாரங்களில் இருந்து செய்திகள் தெரிவி;க்கின்றன. விடுதலைப் புலிகளுடன் தொடர்பு வைத்திருக்கின்றவர்கள் என்ற சந்தேகப்படுகின்றவர்களை கூட புலிகளிடம் தப்பி வந்தவர்கள் என்று கருதி நிபந்தனையுடன் பெற்றோர்களிடம் கையளிக்கப்படலாம். அவ்வாறு புலிகளின் கட்டுப்பாட்டு பகுதியில் இருந்து தப்பி வருபவர்கள் தடுத்து வைக்கப்படுபவர்களேயானல் மக்கள் புலிகளிடமிருந்து தப்பி வர தயங்குவர் எனவே அரசு இது சம்பந்தமான ஒரு தெளிவான அறிக்கை மூலம் தெரியப்படுத்த வேண்டும்.

யாழ்ப்பாண பகுதியில் மீன்பிடித் தொழில்

யாழ்பப்பாணத்தில் ட்ரோலர் படகு மூலம் மீன்பிடிப்பது தடை செய்யப்பட்டுள்ளது பல்வேறு மீன்பிடி சங்கங்களும் சமாஜம் ட்ரோலர் மூலம் கிழமையில் மூன்று நாட்கள் மட்டும் ஒப்புக் கொண்டமையால் ட்ரோலர் மூலம் மீன் பிடிப்பதை தொழிலாளர்கள் எதிர்ப்பதில்லை என நான் அறிகிறேன். எஞ்சியுள்ள நான்கு நாட்கள் சிறு தொழில் செய்பவர்களுக்கு விட்டுக் கொடுத்து செயல்படுவதாக ஒப்புக் கொணடனர். இதே போன்ற ஒழுங்கைதான் ட்ரோலர் மூலம் தொழில் செய்யும் இந்திய தொழிலாளர்களும் சிறு தொழிலாளர்களும் செயல்படுத்துகின்றனர். இந்த முறையை கடைபிடிப்பதால் இலங்கை கடற் படையினரின் பாதுகாப்புக்கு அச்சுறுத்தல் இருக்காதென நான் நம்புகிறேன். ஆகவே கடற்படையினரின் ஆலோ சனைகளை பெற்று இம் முறைமையை கடைபிடிக்க வேண்டுமென கேட்டுக் கொள்கின்றோம். இத்;;தகைய வேண்டுகோளுக்கு சாதகமாக செவிசாய்பீhகளாக இருந்தால் அது பல துன்பங்கள் மத்தியில் வாழும் மக்களுக்கு வரப்பிரசாதமாக அமையுமென கருதுகின்றேன்.

வீ. ஆனந்தசங்கரி
தலைவர்-த.வி.கூ

TAMIL NADU SLEEPS WHILE DEADLY SERPANTS BREED UNDER THE PILLOWS.

TAMIL NADU SLEEPS WHILE DEADLY SERPANTS BREED UNDER THE PILLOWS.

As Mahatma Gandhi had said, India and Ceylon can’t afford to quarrel each other. It is more true in respect of Tamil Nadu and Sri Lanka. My humble request to everybody on either side of the Palk Strait is to help to solve the problem by good-will and persuasion and not by confrontation. It is necessary for everyone on both sides to be cautious in all what they say and do. The good gesture of the “Q” Branch of the Tamil Nadu Police and the Indian Navy in detecting several tons of material used for the manufacture of bombs is highly appreciable and demands co-ordination between both Sri Lanka and Tamil Nadu.

Sri Lankan Tamils are so unfortunate that Tamil Nadu, confused and infuriated by the false propaganda of the powerful pro-LTTE forces, shirked its responsibility of safeguarding them and had gone a long way to the point of no return. All the recent agitations and various actions taken by Tamil Nadu had only helped the LTTE, to the detriment of the Sri Lankan Tamils. The grave blunder of Tamil Nadu is, acting without sending a Fact Finding Mission to Sri Lanka during this hard period or inviting a delegation from Sri Lanka to know from them of the ground situation. If Tamil Nadu refuses to see reason and continue to be adamant in inviting trouble, nothing can be done. Unfortunately although there are many who want to protest, no one is prepared to come forward to prevent the handful of local and Sri Lankan personalities from misleading the entire Tamil Nadu exposing it to grave risk to life and property. Everybody in Tamil Nadu is unmindful of how fast this risk is spreading into the other States in India. Perhaps the bitter memories of Hon. Rajiv Gandhi’s assassination is gradually fading away in their minds. Tamil Nadu cannot easily forget how his remains were recovered in pulp. So was Sri Lankan President R. Premadasa’s and the Presidential candidate Hon. Gamini Disanayake’s and several others with him, some of whom were ministers. In a number of clay-more mine attacks and bomb-blasts, thousands of bodies were recovered in parts, that includes those of ministers, service personnel and thousands of innocent civilians, Sinhalese, Tamils and Muslims. The Central Bank bomb blast in Colombo some years back took many lives, almost similar to the Mumbai disaster but with less deaths and more injured. A clay-more mine targeting a bus, from a remote village carrying a full load of school children, patients and officers, going for work to the town, left about 65 dead and a similar number injured. A suicide bomber took the life of two bus load of Navy personnel numbering more than hundred. The Defence Secretary, the Army Chief, some top ranking service personnel and many others had narrow escapes. I hope that no one in Tamil Nadu will ever want these incidents to take place in Tamil Nadu. These are a selected few of the very many such incidents.

Not the children of LTTE Leaders, only children of poor parents, compulsorily recruited by the LTTE, had been used as suicide bombers. Even pregnant women had been used for this purpose. More than 20, 000 Tamil youths boys and girls, compulsorily recruited children of poor parents had been sacrificed at the battle front till last year. It should be much more today. Every day the LTTE is sacrificing at the battle front young boys and girls newly recruited and with hardly any training. Their methods of torture of civilians who defy them or object to the recruitment of their children by force or the escapees from their training camps are unheard of in any civilized society. What have Tamil Nadu done to save these innocent Tamils from the LTTE torture camps? The people of Tamil Nadu can’t forget the detection of 5000 or more hand-cuffs in Coimbuttur, ready for supply to the LTTE, many years back. We Sri Lankans are grateful to the Tamil Nadu Police and the Indian Navy for the recent detection of several tons of material used for the manufacture of bombs, meant to be transported illegally to the LTTE in Vanni. I need not point out as to what type of danger Tamil Nadu will have to face, by promoting an organization like the LTTE.

A lot had been said and written by me about the atrocities of the LTTE and how the LTTE had been treating the people in areas under their control. If the people of Tamil Nadu still believe that they are freedom fighters, only God can save Tamil Nadu. But what the people of Sri Lanka want today is liberation from those so called liberators and to save Tamil Nadu from this wretched terrorist group, to redeem whom desperate efforts are taken by some interested parties. The irony is that Tamil Nadu as a whole is prepared to trust a handful of local personalities and 22 Members of Parliament from Sri Lanka fraudulently elected with the fire power, threat and intimidation of the LTTE, only to act as their proxies and not as representatives of the Tamil people. This can be verified from the reports of the four Election Monitoring Teams, two of which are from the EU and the Commonwealth. This will prove that the TNA has no right to represent or talk on behalf of the Tamil people of Sri Lanka.

The tragedy is they do not trust me. I love not only my country and its people but also consider India as my mother country. I have very high respect for India’s patriots and freedom fighters like Mahatma Gandhi, Nehruji, Indiraji and many such others. I love and respect Tamil Nadu Leaders like Rajaji, Karmaveerar Kamaraj, Periyar, Anna, M.G.R and many others. Special mention should be made of the great Martyr Rajiv Gandhi, a magnificent personality, blown to pieces by a group of ungrateful lot, the leader of which is now acclaimed by some as a great valiant Tamil, when in fact he should have been declared as the world’s notorious coward for using women and other’s children as his sacrificial animals.

What is my credibility to advice Tamil Nadu? An innocent Tamil from Tamil Nadu, who had taken part in all demonstrations, human chain protests, hunger strikes, sitdown strikes, public meetings etc, on the belief that he has contributed his best for the Tamil cause, will want to ask. My short and simple answer is that I am a sincere follower of Gandhiji and one as far as possible lives up to his ideals and strictly committed to non violence. The founder leader of the TULF the late Hon. S.J.V. Chelvanayagam Q.C. was committed to non violence. But those who claimed themselves as his disciples have deserted his ideals and now defend a terrorist organization. The war clouds have now moved into Kilinochchi an Electorate I represented for several years in Parliament and a district created on my initiative. I had been fighting for the liberation of the people of Vanni for the last few years. Kilinochchi had to be liberated from the so called liberators who had deprived our people of almost all their fundamental and human rights. They had been deprived of all their democratic rights as well. Years back I informed the Secretary General of the United Nations, that the people of Kilinochchi are ready to give full co-operation to any friendly army that will liberate them without causing loss of lives and damage to property. I was the winner of the UNESCO’s Madanjeet Singh award for the promotion of Tolerance and Non Violence in 2006. I hope Tamil Nadu will be satisfied with my credibility.

The atrocious activities of the LTTE are far beyond the imaginations of a Tamil living across the sea. Most of the Tamil media all over the world, for mysterious reasons, only glorified the LTTE and never pointed out their faults. It is the same in Sri Lanka and Tamil Nadu is no exception. There are atleast 15 letters, statements, appeals to Tamil Nadu People and Leaders released by me off and on for the benefit of the people of Tamil Nadu. Hardly one paper or any electronic media gave full publicity for them. No one realized the risk I face in this society for expressing my views frankly about the LTTE which has branded me as a traitor, a title with which the LTTE honours those who oppose them.

We Sri Lankans had been living with this agony for more than quarter of a century and live in constant fear and tension. Do the People of Tamil Nadu, living peacefully now want incidents of this nature happen in their own land? Had not the Mumbai disaster atleast, taught a lesson to Tamil Nadu and Sri Lanka, that terrorism is not a thing that should be retained by public demand? How many ardent supporters of the LTTE, who claim the LTTE Leader as a Valiant Tamil hero, be they Sri Lankans or Indians or any Tamil from any part of the world had sent or will be prepared to send his or her son or a daughter to Prabaharan’s fold to fight the war of separation? I ask the students of Tamil Nadu, under-graduates included, who had joined the various protests recently in Tamil Nadu, whether any one of them will be prepared to join Prabaharan? I also ask the film stars producers, directors and technicians whether they will join Prabaharan or give one of their sons or daughters to join him? If they can’t do it, I plead with them to reconsider their stand.

We have a problem in our country no doubt, a very big problem, dragging on for nearly half a century and had cost over one hundred thousand lives and very many billions worth of property destroyed. Many of our intellectuals and top ranking Tamil Government servants, Heads of schools and many such others had been killed by the LTTE and not by any Sinhalese at any time. But in the war front many young men and girls are killed by the army, or rather sacrificed by the LTTE in vain. We want it solved. Do anything in your power to persuade your Central Government to give pressure to the Sri Lankan Government to come out with a solution. Let the solution be acceptable to the minorities. The powers devolved on Tamil Nadu and other States in India can be a good starting point. If Tamil Nadu wants to see the Sri Lankan Tamils live in peace and harmony, this is the only option Tamil Nadu has. We Tamils are prepared to accept a solution within a United Sri Lanka. The Tamils are opposed to separation which is not acceptable to any country, India inclusive.

The charge of annihilation of Tamils by the Government is a fabrication of the LTTE endorsed by the TNA Parliamentarians who are trying to find an International market to sell it. Because of the LTTE’s atrocities many Tamil people had fled the country. Many Tamils from their traditional places of residence had fled from their homes and are now living in peace and harmony with the Sinhalese and the Muslims. Over fifty percent of the Tamils in Sri Lanka now live with them. Not one Muslim in Tamil Nadu has any moral right to support the LTTE till all the Muslims driven out of the North with only Rs. 500 and all their properties confiscated, are resettled in their former places.

I am not a stooge of any body nor do I act as an agent of any body. I have a duty to defend the rights of the people and liberate them. There are a lot of human rights violations in the country, with the identity of the culprits not known. It is not that easy to track down the culprits because people are reluctant to come out to give evidence due to fear. Unless and until the problem is solved people will continue to live in fear and tension. There is no point in accusing one person or a specific organization because there are many involved. The greatest contribution Tamil Nadu can make is to tell the LTTE, with one voice, that they should declare their willingness to give up their demand for separation and agree to a solution that Tamil Nadu Government recommends as a reasonable one.

The war that started about 200 miles away from Pottuvil in the Eastern Province has now reached a point from where the end is only about 10 to 15 miles from Kilinochchi in the Northern Province. More than 90 % of the area under the control of the LTTE is already liberated. The people who lived under the subjugation of the LTTE for many years are now free and very happy. If Tamil Nadu has any sympathy for over three hundred thousand people trapped in the area still under the control of the LTTE, it should pressurize the LTTE to release them without using them as a human shield, for their own protection. With that the war comes to an end and lives of several thousand young boys and girls of the LTTE who are in the war front also can be saved. The LTTE can then sit and talk with the Government along with other representatives of Tamils and Muslims. There are about 20 TNA Parliamentarian now in Tamil Nadu. Let any one of them challenge any part of this statement.

V. Anandasangaree,
President – TULF

தலையணையின் கீழ் கொடிய விஷப்பாம்பு இனப்பெருக்கம் செய்வதை அறியாது ஆழ்ந்து துயில் கொள்ளும் தமிழ்நாடு

தலையணையின் கீழ் கொடிய விஷப்பாம்பு இனப்பெருக்கம் செய்வதை அறியாது ஆழ்ந்து துயில் கொள்ளும் தமிழ்நாடு

மகாத்மாகாந்தி அவர்கள் இந்தியாவும் இலங்கையும் தமக்குள் ஒருபோதும் மோதிக்கொள்ள முடியாது எனக்கூறியிருந்தார். இக் கூற்று தமிழ்நாட்டுக்கும் இலங்கைக்கும் கூடுதலாக பொருந்தும். பாக்குத் தொடுவாய்க்கு இரு பக்கத்திலும் வாழும் மக்கள் அனைவரும் இலங்கையின் இனப்பிரச்சனை தீர்வுக்கு உதவ நல்லெண்ணத்துடனும், நம்பிக்கையுடனும் ஒருவருக்கொருவர் முரண்படாமல் செயல்பட வேண்டுமென பணிவாக வேண்டுகிறேன். இருசாராரும் தமது பேச்சுக்களிலும் நடைமுறைகளிலும் மிக்க அவதானமாக செயற்பட வேண்டியது அவசியமானதாகும். தமிழ்நாட்டுப் பொலிசாரின் கியூ பிரிவும், இந்திய கடற்படையும் குண்டுகள் தயாரிக்க உபயோகிக்கப்படும் பல தொன் எடையுள்ள மூலப் பொருட்களை கண்டுபிடித்தமை பாராட்டக்கூடியதாகும் என்பதுமட்டுமல்ல இலங்கையும் தமிழ்நாடும் இணைந்து செயற்பட வேண்டுமென்ற அவசியத்தை இது உறுதிப்படுத்துகிறது.

விடுதலைப்புலிகள் சார்பானவர்களின் சக்திமிக்க பொய் பிரச்சாரத்தால் குழப்பமடைந்து கடும் சினம் கொண்டு இலங்கை தமிழர்களை பாதுகாக்க வேண்டிய தம் கடமையை புறக்கணித்து திரும்ப முடியாதளவுக்கு வெகு தூரம் தமிழ்நாடு சென்றுள்ளமையால் அவர்களுக்கான நல் ஆதரவற்றுப் போனது துர்ப்பாக்கியமே.

தமிழ்நாட்டில் அண்மைக் காலத்தில் நடந்தேறிய ஆர்ப்பாட்டங்களும் வேறு சில செயற்பாடுகளும் இலங்கைத் தமிழர்களுக்கு பாதகமான முறையில் விடுதலைப் புலிகளுக்கு உதவுவதாகவே அமைந்துள்ளன. கஷ்டமான இன்றைய உண்மை நிலையை அறிய ஓர் குழுவை இலங்கைக்கு அனுப்பியோ, அன்றி இலங்கையிலிருந்து ஒரு குழுவை வரவழைத்தோ அவர்கள் மூலம் நாட்டு நிலைமை பற்றி அறிந்து செயற்படாதது தமிழ்நாடு செய்த பெரும் தவறாகும். உண்மை நிலையை அறிய மறுத்து, கஷ்டத்தை வரவழைக்க தமிழ்நாடு அடம் பிடிக்குமேயானால் அதற்கு யாரும் எதுவும் செய்ய முடியாது. பலர் ஆட்சேபனை எழுப்ப விரும்பினாலும் ஒரு சில உள்ளுரையும், இலங்கையையும் சேர்ந்த பிரமுகர்கள், தமிழ் நாட்டுக்கு உயிரழிவும், சொத்தழிவும் ஏற்படும் வகையில் தமிழ் நாட்டு மக்களை தவறாக வழிநடத்துவதை முன்வந்து அம்பலபடுத்த தயங்குகின்றனர். இத்தகைய ஆபத்து இந்தியாவின் பல்வேறு மாநிலங்களுக்கும் எவ்வளவு விரைவாக பரவுகின்றது என்பதை பற்றி தமிழ்நாட்டைச் சேர்ந்த அனைவரும் அக்கறையின்றி இருக்கின்றனர். ராஜீவ்காந்தி அவர்களின் படுகொலை பற்றிய கசப்பான நினைவுகள் அவர்களின் சிந்தனையிலிருந்து படிப்படியாக மறைகின்றது போல் தெரிகின்றது. அவருடைய சடலத்தை உருக்குலைந்து சதைப் பிண்டமாக மீண்டெடுத்ததை இலகுவாக தமிழ்நாட்டு மக்கள் மறந்திருக்க மாட்டார்கள். அதைப் போலவே பல அமைச்சர்கள் உட்பட இலங்கை ஜனாதிபதி ஆர். பிரேமதாசா அவர்களுக்கும், ஜனாதிபதி வேட்பாளர் கௌரவ காமினி திசாநாயக்கா அவர்களுக்கும் அவருடன் சேர்ந்து சில அமைச்சர்கள் உட்பட பலருக்கு நடந்தது. பல கிளேமோர் தாக்குதல், குண்டு வெடிப்புக்களில் ஆயிரக்கணக்கான உடல்கள் பகுதி பகுதியாகவே கண்டுபிடிக்கப்பட்டன. அவற்றுள் அமைச்சர்கள், இராணுவத்தினர், ஆயிரக்கணக்கான சிங்கள, தமிழ், முஸ்லீம்களும் அடங்குவர். சில ஆண்டுகளுக்கு முன்பு கொழும்பில் நடந்தேறிய மத்திய வங்கி குண்டு வெடிப்பு ஏறக்குறைய மும்பாயில் நடந்தேறிய அனர்த்தத்தை ஒத்ததாக இருந்ததோடு இறந்தவர்கள் சொற்ப குறைவாகவும், காயப்பட்டவர்கள் கூடுதலாகவும் இருந்துள்ளனர். ஒரு கிராமப்புறத்திலிருந்து பாடசாலை மாணவர்கள், நோயாளிகள் அண்மையில் உள்ள நகரத்துக்கு சென்ற உத்தியோகத்தர்களை கொண்டு நிறைந்திருந்த பேருந்து இலக்கு வைக்கப்பட்டு 65 பேரின் உயிரை குடித்ததோடு அதே தொகையினரை படுகாயமடையவும் செய்தனர். இரு பேரூந்துகளில் நிறைந்திருந்த கடற்படையினர் நூற்றுக்கு மேலானோர் ஒரு தற்கொலை குண்டுதாரியால் கொல்லப்பட்டனர். பாதுகாப்புச் செயலாளர், இராணுவத்தளபதி உயர் இராணுவ அதிகாரிகள் உட்பட அநேகர் மயிரிழையில் உயிர் தப்பியுள்ளனர். தமிழ் நாட்டில் உள்ள ஒருவரேனும் தம் மண்ணில் இத்தகைய சம்பவங்கள் நடப்பதை ஒருபோதும் விரும்ப மாட்டார்கள். நடந்தேறிய பல்வேறு சம்பவங்களில் இவை ஒரு சிலவாகும்.

விடுதலைப் புலிகளினால் பலாத்காரமாக சேர்க்கப்பட்ட ஏழைப் பெற்றோரின் பிள்ளைகளையே அவர்கள் தற்கொலை குண்டுதாரியாக உபயோகித்தனர். கர்ப்பிணி பெண்களை கூட இதற்கு உபயோகித்தனர். கடந்த வருடம் மட்டும் கட்டாயமாக சேர்க்கப்பட்ட ஏழைப் பெற்றோரின் பிள்ளைகள் 20,000 இற்கு மேற்பட்டோர் யுத்த களத்தில் பலி கொடுக்கப்பட்டுள்ளனர். இன்று அத்தொகை மேலும் அதிகரித்திருக்கும். புதிதாக சேர்க்கப்பட்ட மிகக் குறுகியகால பயிற்சிபெற்ற இளைஞர்களும் யுவதிகளும் தினமும் விடுதலைப் புலிகளால் யுத்த களத்தில் பலியிடப்படுகின்றனர். தங்களை மீறி பேசுகின்றவர்கள், பிள்ளைகளை பலாத்காரமாக சேர்ப்பதை ஆட்சேபிப்பவர்கள், பயிற்சி முகாம்களில் இருந்து தப்பியோடியவர்கள் ஆகியோரை தண்டிக்க கடைபிடிக்கப்படும் சித்திரவதை முறைகள் நாகரீக உலகில் கேட்டறியாததாகும். விடுதலைப் புலிகளின் இத்தகைய முகாம்களில் இருந்த அப்பாவி தமிழ் இளைஞர்களை காப்பாற்ற தமிழ்நாடு இதுவரை எடுத்த நடவடிக்கை என்ன? பல ஆண்டுகளுக்கு முன்பு கோயம்புத்தூரில் விடுதலைப் புலிகளுக்கு விநியோகிப்பதற்காக தயார் நிலையில் இருந்த ஐயாயிரத்துக்கு மேற்பட்ட கைவிலங்குகள் கைப்பற்றப்பட்டதை தமிழ்நாட்டு மக்கள் மறந்திருக்கமாட்டார்கள். விடுதலைப் புலிகளுக்கு சட்டவிரோதமாக அனுப்புவதற்கென தொன் கணக்கான குண்டுகள் தயாரிக்கும் மூலப்பொருட்களை தமிழ்நாட்டு பொலிசாரும், இந்திய கடற்படையினரும் அண்மையில் பல இடங்களில் கைப்பற்றியதை இலங்கை மக்கள் நன்றியறிதலுடன் பாராட்டுகின்றனர். விடுதலைப் புலிகளை ஊக்குவிப்பதன் மூலம் தமிழ்நாடு எத்தகைய ஆபத்தை எதிர்நோக்குகிறது என்பதை நான் சுட்டிக்காட்டத் தேவையில்லை.

தமது கட்டுப்பாட்டுப் பிரதேசத்தில் வாழ்கின்ற மக்களை விடுதலைப் புலிகள் எவ்வாறு துன்பப்படுத்துகிறார்கள் என்பது பற்றியும், அவர்களின் பல்வேறு அடாவடித்தனங்கள் பற்றியும் நான் நிறைய கூறியும், எழுதியும் உள்ளேன். தமிழ் நாட்டு மக்கள் இவர்களை விடுதலை போராளிகள் என இன்றும் நம்புவார்களாக இருந்தால் தமிழ்நாட்டை கடவுள்தான் காப்பாற்ற வேண்டும். இலங்கை மக்கள் இன்று விரும்புவதெல்லாம் விடுதலைப் புலிகளிடமிருந்து விடுதலை பெற வேண்டும் என்பதும், கொடூரமான பயங்கரவாத கும்பலில் இருந்து தமிழ்நாட்டை பாதுகாக்க வேண்டும் என்பதுமே. விடுதலைப் புலிகளில் அக்கறை கொண்ட சிலர் அவர்களை மீட்டெடுக்க மிகக் கடுமையாக முயற்சிக்கின்றனர். வேடிக்கை என்னவெனில் முழு தமிழ்நாடும் ஒரு உள்ளுர் பிரமுகர்கள் சிலரையும் விடுதலைப் புலிகளின் ஆயுதப்பலத்தாலும், அச்சுறுத்தலாலும், மிரட்டலாலும் மோசடி மூலம் இலங்கையில் தெரிவான 22 தமிழ் பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள் மக்கள் பிரதிநிதிகளாக செயற்படாமல் விடுதலைப்புலிகளின் பினாமிகளாக செயற்பட்டு வருகின்றவர்களையே நம்புகின்றனர். தேர்தல் காலத்தில் கண்காணிப்புக் குழுவாக செயற்பட்ட நான்கு பல்வேறு குழுக்களில் இரண்டு ஐரோப்பிய யூனியன பொதுநலவாய ஆகிய நிறுவனங்களால் விடப்பட்ட அறிக்கை இதை தெளிவுபடுத்தும். இதன் மூலம் இலங்கை தமிழ் மக்களுக்காக பேசவோ அல்லது அவர்களை பிரதிநிதித்துவப்படுத்துகின்ற உரிமையோ தமிழ் தேசிய கூட்டமைப்புக்கு கிடையாது.

தமிழ்நாட்டு மக்கள் என் மீது நம்பிக்கை கொள்ளாமை கவலைக்குரியதாகும். நான் என் நாட்டையும், அதன் மக்களையும் மட்டுமன்றி இந்தியாவை தாய்நாடாக மதிப்பவன். இந்திய தேச பக்தர்களையும் மகாத்மாகாந்தி, நேருஜி, இந்திராஜி போன்ற பல சுதந்திரப் போராட்டக்காரர்களையும் அத்துடன் தமிழ்நாட்டு தலைவர்களாகிய ராஜாஜி, கர்மவீரர் காமராஜர், பெரியார், அண்ணா, எம்.ஜி.ஆர். போன்ற பலரையும் மதித்து நேசிப்பவன். ஒரு சில நன்றி கெட்ட குழுவால் சிதறடிக்கப்பட்ட கம்பீரமான தோற்றம் கொண்ட பெரும் தியாகியாகிய ராஜீவ்காந்தி அவர்களையும் இங்கே விசேடமாக குறிப்பிட வேண்டும். பெண்களையும், பிறர் பிள்ளைகளையும் தனது பலிக்கடாவாக கொண்டு செயற்படும் மிக பிரபல்யமான கோழையென வர்ணிக்கப்பட வேண்டிய ஒருவரை மாவீர தமிழனாக ஏற்றுள்ளனர்.

தமிழ்நாட்டுக்கு ஆலோசனை கூறும் தகுதி எனக்குண்டா? அண்மையில் நடைபெற்ற ஆர்பாட்டங்கள், மனிதசங்கிலி போராட்டம், பட்டினி போராட்டம், அமர்ந்திருந்து வேலை நிறுத்தம், பொதுக்கூட்டம் ஆகியவற்றில் பங்கெடுத்து தமிழ் உரிமைக்காக தான் பெரும் பங்களிப்பு செய்து விட்டேன் என்று மகிழ்ச்சியோடு தமிழ்நாட்டைச் சேர்ந்த ஒரு அப்பாவி தமிழன் இக் கேள்வியை எழுப்பலாம். அதற்கு நான் கூறும் சுருக்கமான, எளிய பதில் என்னவெனில் நான் காந்திஜியை பின்பற்றுபவன் என்பதும் என்னால் முடிந்தவரை அவருடைய இலட்சியத்தை கடைபிடிப்பவன் என்பதோடு அகிம்சையை கடைபிடிப்பவன் ஆகும். தமிழர் விடுதலைக் கூட்டணியின் ஸ்தாபக தலைவர் கௌரவ சா.ஜே.வே. செல்வநாயகம் கியூ.சி அவர்களும் அகிம்சையை கடைபிடித்தவர் ஆவர். ஆனால் அவரின் சிஷ்யர்கள் என தம்மை கூறிக்கொள்ளும் சிலர் அவரின் லட்சியத்தை காற்றில் பறக்கவிட்டு ஓர் பயங்கரவாத அமைப்பை ஆதரிக்கின்றனர். நான் பல ஆண்டுகள் பாராளுமன்றத்தில் பிரதிநிதித்துவப்படுத்திய, என் முயற்சியால் தனி மாவட்டமாக உருவாக்கப்பட்ட கிளிநொச்சிக்கு யுத்த மேகம் நகர்ந்துள்ளது. கடந்த சில ஆண்டுகளாக வன்னி மக்களை புலிகளிடமிருந்து விடுவிக்க பல முயற்சிகளை செய்தேன். எமது மக்களின் அநேக அடிப்படை, மனித உரிமைகள் ஆகியவற்றை பறித்தெடுத்த விடுதலை வீரர்களிடமிருந்து கிளிநொச்சி மக்களை விடுவிக்க வேண்டிய நிலைமை ஏற்பட்டுள்ளது. அவர்களுடைய சகல ஜனநாயக உரிமைகள் கூட மறுக்கப்பட்டுள்ளது. தமது உயிருக்கும் உடமைக்கும் பாதிப்பு ஏற்படாத வகையில் நட்புடன் ஒரு இராணுவம் தம்மை விடுவிக்க முன்வருமேயானால் அதற்கு தமதுமுழு ஆதரவையும் கொடுப்பதற்கு கிளிநொச்சி மக்கள் தயாராக உள்ளனர் என ஐ.நா செயலாளர் நாயகம் அவர்களுக்கு சில ஆண்டுகளுக்கு முன் கோரிக்கை விடுத்திருந்தேன். அத்துடன் 2006ம் ஆண்டு யுனெஸ்கோ ஸ்தாபனம் சகிப்புத் தன்மையையும், அகிம்சையையும் முன்னெடுக்க தந்த மதன்ஜித் சிங் பரிசையும் பெற்றுள்ளேன். எனக்கு தமிழ்நாட்டுக்கு ஆலோசனை வழங்கும் தகுதி உண்டு என்பதை தமிழ்நாடு ஒத்துக் கொள்ளும் என்று நம்புகிறேன்.

கடலுக்கு அப்பால் இருக்கும் ஒரு தமிழனின் கற்பனைக்கு, விடுதலைப் புலிகளின் அக்கிரம செயல்கள் எட்டாது. ஏதோ மர்ம காரணத்தால் உலகம் முழுதும் உள்ள தமிழ் ஊடகங்கள் விடுதலைப் புலிகளின் செயற்பாட்டை மிகைப்படுத்தி பாராட்டினவே அன்றி அவர்களின் குற்றங்களை ஒருபோதும் வெளிப்படுத்தவில்லை. இதேநிலைதான் இலங்கையிலும், தமிழ் நாட்டிலும் ஆகும். காலத்துக்கு காலம் தமிழ்நாட்டு மக்களின் நன்மை கருதி குறைந்த பட்சம் 15 கடிதங்கள், அறிக்கைகள், தமிழ்நாட்டு தலைவர்களுக்கும் மக்களுக்கும் வேண்டுதல்கள் என்னால் விடப்பட்டபோதும் அவற்றில் ஒன்றையேனும் ஊடகங்கள் முழுதாக பிரசுரிக்கவில்லை. விடுதலைப் புலிகள் பற்றிய அபிப்பிராயத்தை வெளிப்படையாக கூறுவதால் சமூகத்தில் எனக்குள்ள ஆபத்தை ஒருவரும் உணர்வதில்லை. அவர்கள் எனக்கு துரோகி பட்டம் சூட்டியுள்ளனர். மாற்றுக் கருத்துக் கொண்டவர்களுக்கு அவர்கள் வழங்கும் கௌரவம் இதுவாகும்.

இலங்கை தமிழர்களாகிய நாம் இத்தகைய வேதனையோடும் நிரந்தர பயபீதியோடும் கால் நூற்றாண்டுகளுக்கு மேல் வாழ்கிறோம். தமிழ் நாட்டில் அமைதியாக வாழும் மக்கள் தம் மண்ணிலும் இத்தகைய சம்பவங்கள் நடக்க வேண்டுமென விரும்புகிறார்களா? இலங்கை தமிழர்களும், இந்திய தமிழர்களும் அல்லது உலகில் எப்பகுதியில் வாழும் தமிழர்களும் பயங்கரவாதத்தை நிலைகொள்ள வேண்டுமென வற்புறுத்திக் கேட்கக்கூடாது என்ற பாடத்தை மும்பாய் அனர்த்தத்தின் மூலமாகவேனும் கற்றுக்கொள்ள வில்லையா? விடுதலைப் புலிகள் தலைவரை வீரம் நிறைந்த கதாநாயகனாக கணிக்கும் விடுதலைப் புலிகளின் நெருங்கிய ஆதரவாளர்கள் ஒருவரேனும் தமது ஒரு மகனை அல்லது மகளை விடுதலைப் புலிகள் தலைவரின் போராட்டத்திற்கு தருவதற்கு தயாரா? அண்மையில் தமிழ்நாட்டில் இந்த ஆர்பாட்டங்களில் கலந்து கொண்ட மாணவர்களையும், பல்கலைகழக மாணவர்களையும் பிரபாகரனுடன் இணைந்துகொள்ள தயாரா என்றும் அதேபோன்று சினிமா நடிகர்கள், தயாரிப்பாளர்கள், இயக்குனர்கள் மற்றும் தொழில்நுட்ப ஊழியர்கள் ஆகியோரில் ஒருவரேனும் பிரபாகரனுடன் சேரவோ அல்லது தனது மகன் அல்லது மகள் ஒருவரை பிரபாகரனுடன் சேர வைக்கவோ தயாரா? தயார் இல்லையெனில் அவர்கள் தங்கள் நிலைபாட்டை மாற்றிக் கொள்ளுமாறு பணிவாக வேண்டுகிறேன்.

எமது நாட்டில், சந்தேகமில்லாமல், ஓர் பெரிய பிரச்சினை 50 ஆண்டுகளுக்கு மேல் நீடித்து ஒரு லட்சத்துக்கு மேற்பட்ட மக்களை பலி கொண்டு, பல கோடி ரூபாய் பெறுமதியான சொத்துக்களை அழித்து தீர்க்கப்படாமல் இழுத்தடிக்கப்படுகின்றது. எமது புத்திஜீவிகள், உயர்மட்ட அரச அதிகாரிகள், பாடசாலை அதிபர்கள் இன்னும் பலர் விடுதலைப் புலிகளாலேயே கொல்லப்பட்டார்களே அன்றி ஒருவரேனும் ஒரு சிங்களவரால் என்றும் கொலை செய்யப்படவில்லை. ஆனால் யுத்தமுனையில் எமது பல இளைஞர்களும், யுவதிகளும் இராணுவத்தால் கொல்லப்படுகிறார்கள் என்று கூறுவதிலும் பார்க்க அவர்கள் தேவையற்று விடுதலைப் புலிகளால் பலியிடப்படுகிறார்கள் என்று கூறுவது பொருத்தமானதாகும். அப் பிரச்சினை தீர்க்கப்பட வேண்டும். உங்கள் முழு சக்தியையும் உபயோகித்து ஓர் தீர்வை முன்வைக்குமாறு இலங்கை அரசுக்கு அழுத்தம் கொடுக்குமாறு மத்திய அரசை உங்கள் முழு சக்தியை உபயோகித்து வற்புறுத்துங்கள். தமிழ் நாட்டிலும் மற்ற மாநிலங்களுக்கு வழங்கப்பட்டுள்ள அதிகாரத்தை ஒத்த ஒரு தீர்வை முன் வைத்து பேச்சை ஆரம்பிக்கலாம். இலங்கைத் தமிழர்கள் சமாதானமாகவும், அமைதியாகவும் வாழ வேண்டும் என்று தமிழ்நாடு விரும்பினால், தமிழ்நாட்டுக்கு உள்ள ஒரே வழி இதுவாகும். ஒன்றுபட்ட இலங்கைக்குள் ஒரு தீர்வை தமிழர்கள் ஏற்க தயாராக உள்ளனர். தமிழர்கள் பிரிவினையை எதிர்க்கின்றனர். ஏனெனில் அது இந்தியா உட்பட எந்த நாட்டுக்கும் ஏற்புடையதாக இல்லாமையால்.

இலங்கை அரசு தமிழர்களை பூண்டோடு அழிக்க முயற்சிக்கின்றது என்ற விடுதலைப் புலிகளின் குற்றச்சாட்டு மிக அபத்தமானது. அதை ஆமோதித்து தமிழ் தேசிய கூட்டமைப்பு பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள் சர்வதேச சந்தையில் பரப்ப முயற்சிக்கின்றனர். விடுதலைப் புலிகளின் கொடூர செயல்களால் பல மக்கள் நாட்டை விட்டு ஓடி விட்டனர். பரம்பரை பரம்பரையாக தாம்; வாழ்ந்த பகுதிகளில் தமது இல்லங்களை விட்டு பலர் சிங்கள, முஸ்லீம் மக்களுடன் சமாதானமாகவும், அமைதியாகவும் வாழ்கின்றனர். இன்று 50 வீதத்துக்கு மேற்பட்ட மக்கள் அவர்களுடனேயே இவ்வாறு வாழ்கின்றனர். பல ஆண்டுகளுக்கு முன்பு சொத்துக்கள் அனைத்தும் பறிக்கப்பட்டு 500 ரூபா பணத்துடன் விரட்டப்பட்ட முஸ்லீம் மக்கள் தம் சொந்த இடங்களில் மீளக் குடியமரும் வரை தமிழ் நாட்டு முஸ்லீம் மகன் ஒருவரேனும் விடுதலைப் புலிகளுக்கு ஆதரவு வழங்க தார்மீக உரிமை கிடையாது.

நான் எவருக்கேனும் வக்காலத்து வாங்கியோ, முகவராகவோ செயற்படவில்லை. மக்களின் உரிமைகளை பாதுகாத்து அவர்களுக்கு விடுதலை பெற்று கொடுக்கக் கூடிய கடமை எனக்குண்டு. குற்றவாளி யாரென்று அடையாளம் காணமுடியாத வகையில் எமது நாட்டில் மனித உரிமைகள் பல மீறப்பட்டுள்ளன. பயத்தின் நிமித்தம் வாக்குமூலம் அளிக்க யாரும் முன் வராமையினால் குற்றவாளிகளை கண்டுபிடிப்பது சிரமமானதாகும். இனப்பிரச்சினை தீரும் வரைக்கும் மக்கள் பயத்துடனும் பீதியுடனும் வாழ வேண்டிய நிலைமையே நீடிக்கும். இச் சம்பவங்களில் பலர் ஈடுபட்டுள்ளமையால் தனிப்பட்ட ஒருவரையோ அல்லது ஓர் அமைப்பையோ குற்றஞ்சாட்ட முடியாது. தமிழ் நாடு ஒரே குரலில் விடுதலைப் புலிகள் பிரிவினை கோரிக்கையை கைவிட்டு தமிழ்நாட்டுஅரசு சிபாரிசு செய்யும் ஒரு நியாயமான தீர்வை விடுதலைப் புலிகளை ஏற்க வைப்பதே தமிழ்நடு செய்யக்கூடிய பெரும் கைங்கரியமாகும்.

கிழக்கு மாகாணத்திலே 200 மைல்களுக்கு அப்பால் பொத்துவிலில் ஆரம்பித்த யுத்தம் தற்போது வட மாகாணத்தின் கிளிநொச்சியில் இருந்து 10, 15 மைல்கள் நகர்வுடன் முடிவுக்கு வர உள்ளது. விடுதலைப் புலிகளின் கட்டுப்பாட்டுப் பிரதேசத்தின் 90 வீதம் மீட்கப்பட்டுள்ளது. பல ஆண்டுகாலமாக அவர்களின் ஆதிக்கத்திற்குள் வாழ்ந்த மக்கள் இன்று சுதந்திரமாகவும், மகிழ்ச்சியாகவும் உள்ளனர். இன்னும் விடுதலைப் புலிகளின் கட்டுப்பாட்டுப் பிரதேசத்தில் அகப்பட்டுள்ள மூன்று லட்சத்துக்கு மேற்பட்ட மக்களை தமது பாதுகாப்புக்காக மனித கேடயமாக உபயோகிக்காமல் தமிழ் நாட்டுக்கு எம் மக்கள் மீது உண்மையான அக்கறை இருப்பின் அவர்களை விடுதலைப் புலிகளிடமிருந்து விடுவித்து தர வேண்டும். அப்படியானால்தான் யுத்தம் முடிவுக்கு வந்து யுத்த முனையில் அகப்பட்டுள்ள பல்லாயிரக்கணக்கான இளைஞர்களினதும், யுவதிகளினதும் உயிர்களை பாதுகாக்க முடியும்.

அதன் பின் விடுதலைப் புலிகள் தமிழ், முஸ்லீம் பிரதிநிதிகளுடன் சேர்ந்து அரசுடன் பேச்சுவார்த்தையில் ஈடுபடலாம். தற்போது இந்தியாவில் தங்கியுள்ள 20 இற்கு மேற்பட்ட தமிழ் தேசிய கூட்டமைப்பு பாராளுமன்ற உறுப்பினர்களில் எவரேனும் எனது அறிக்கை முடிந்தால் மறுத்து தெரிவிக்கட்டும்.


வீ. ஆனந்தசங்கரி
தலைவர்- த.வி.கூ

மும்பாயின் படுகொலைகள்

மும்பாயின் படுகொலைகள்

நூற்றுக்கு மேற்பட்டவர்களை பலி கொண்டும் 350 க்கு மேற்பட்டோரை படுகாயமடைய செய்தும் சிலரை கண் பார்வை, கால் கை அல்லது இரண்டையும் இழக்க வைத்து பலரை வாழ்நாள் முழுவதும் உணர்வற்ற ஊனமுற்றவர்களாக்கி அதில் பெரும் மகிழ்ச்சி அடைந்துள்ள, மனசாட்சியற்ற, கோழைத்தனமானவர்களின் திகிலூட்டும் செயலை தமிழர் விடுதலைக் கூட்டணி மிக்க வன்மையாக கண்டிக்கிறது. இவ்வுலகில் இத்தகைய சம்பவம் தனக்கோ தன் குடும்பத்திலுள்ள வேறு எவருக்குமோ ஏற்படுவதை ஒருவரும் விரும்பமாட்டார்கள். பயங்கரவாதம் தற்போது உலகளாவிய ரீதியில் தொந்தரவாக மாறி வருவதால் அது முற்று முழுதாக உலகிலிருந்து அழிக்கப்பட வேண்டிய ஒன்றாகும். தாம் அடைய முடியாத ஒன்றை அடையவென வெறித்தனமாக எல்லா நேரமும் இரத்த வெறி பிடித்து அலையும் ஓர் சிறு குழுவினருக்கு, முழு உலகுமே பணயக் கைதிகளாக வாழ முடியாது. பயங்கரவாதத்தின் கசப்பான தன்மையை ருசித்துப் பார்க்காத சிலர் இக் கூட்டத்தினரை பெரிய சாதனை வீரர்களாக மதித்து அவர்களை பெருமளவில் பாராட்டி அவர்களுக்கு பெரும் ஆதரவு வழங்குகின்றனர். வேடிக்கை என்ன வெனில் அவர்கள் தம் மனைவி மக்களை உலகின் ஏதோவொரு மூலையில் பத்திரமாக அமர்த்திவிட்டு நண்பர்களால் வைக்கப்படும் குண்டுகள் தம்மை எதுவும் செய்யாது என்ற நம்பிக்கையில் மிக மகிழ்ச்சியாக இருக்கின்றார்கள்.

இந்தியாவிலும், இலங்கையிலும் நாம் இத்தகைய உபத்திரவங்களை நம் நாட்டின் ஏதோவொரு பகுதியில் தினமும் அனுபவித்துக் கொண்டிருக்கிறோம் மும்பாயில் நடந்தது போன்ற சம்பவங்கள் நம் நாட்டிலும் பல தடவை நடந்துள்ளன. ஆனால் அவை வேறு நோக்கங்களுக்காகவே. அது எதற்காக நடந்தாலும் பயங்கரவாதத்தை நாம் கண்டிக்க வேண்டும். எமக்கு ஓர் அழிவு ஏற்படும் வரை நாம் காத்துக் கொண்டிருக்க முடியாது. நாம் இந்தியரோ, இலங்கையரோ, எந்த மதமோ, இனமோ என்ற பேதமின்றி அனைவரும் ஒன்று சேர்ந்து ஒரே குரலில் எந்த இலக்கை அடைய பயங்கரவாதத்தை கையான்டாலும் அச் செயலை வன்மையாக கண்டிக்க வேண்டும். ஒருவர் எவ்வளவு நெருங்கியவராக இருப்பினும் பயங்கரவாதத்தில் யார் ஈடுபடுவதாக அறிந்தாலும் அதிகாரிகள் அவர்களை பிடிப்பதற்கு முழு ஒத்துழைப்புக் கொடுப்பதாக உறுதி பூண வேண்டுமேயன்றி அதை மூடி மறைக்க கூடாது. நாம் எமது எதிர்கால சந்ததியை காப்பாற்ற வேண்டுமானால் முதல் படியாக சகல நாடுகளும் ஒன்றிணைந்து எது விதமான கிளர்ச்சிகள், ஆர்ப்பாட்டங்களில் மாணவர்கள் பங்கு கொள்ளாதவாறு சட்டம் இயக்க வேண்டும் ஏனெனில் அவர்கள் பயங்கரவாதத்தின் முதல் பாடத்தை அங்கேதான் பெறுகின்றார்கள்.

தமிழர் விடுதலைக் கூட்டணி இக் கொடிய சம்பவத்தால் பாதிக்கப்பட்டோரின் உற்றார் உறவினர்களுக்கும், இந்திய அரசுக்கும், மக்களுக்கு; தமது ஆழ்ந்த அனுதாபத்தை தெரிவிக்கின்றது.

வீ. ஆனந்தசங்கரி
தலைவர்- த.வி.கூ

THE MUMBAI MASSACRE

THE MUMBAI MASSACRE

The Tamil United Liberation Front strongly condemns the most horrendous and cowardly act of a handful of unscrupulous men who had derived great pleasure in taking the life of over 130 innocent people and causing serious injuries to over 350 others, some with their eye sight or limbs or both lost and many others be-numbed or crippled for life. No one on earth will ever want such a thing to happen either to them or to anyone in their family. Terrorism is now a global nuisance that should be completely eradicated all over the world. We can’t continue to be held to ransom by a group of people who are fanatical about something that they can never achieve and always blood thirsty. Some of us in our society who do not know the bitter taste of terrorism go all out to hail this group as heroes and glorify them with varying tributes. Ironically their wives and children are safe in some corner of the glob and they are happy that a bomb blasted by a friend will not harm them.

We in India and Sri Lanka face this type of menace everyday in some part of our countries. The incident akin to what happened in Mumbai had happened in Sri Lanka as well but for different purposes. However terrorism should be condemned for whatever purpose it is used. Let us not wait till some mishap falls on us. We all must get together irrespective of whether we are Indians or Sri Lankan or to which ever religion or race we belong to, condemn with one voice the adoption of terrorist methods as a means of achieving something. We should vouch to help the authorities to track down the culprits without condoning any one, involved in any violent activity, however close he may be. If we are serious about saving the future generation from getting involved in any violent activity, as a first step all counties should enact legislation preventing student participation in any form of agitation or demonstration in which they get the first lesson in terrorism.

The TULF conveys its deepest sympathies to the Government and people of India and particularly to the kith and kin of the unfortunate victims of this horrid incident.


V. Anandasangaree,
President- T.U.L.F.

இலங்கை இனப்பிரச்சினையில் இந்தியாவின் பங்கு

இலங்கை இனப்பிரச்சினையில் இந்தியாவின் பங்கு

இந்திய மத்திய அரசு உடனடியாக யுத்தத்தை நிறுத்தி விடுதலைப் புலிகளுடன் பேசுமாறு இலங்கை அரசுக்கு அழுத்தம் கொடுக்க வேண்டுமென தமிழ்நாடு சட்டசபையில் ஏகமனதாக நிறைவேற்றப்பட்ட தீர்மானம் அதிர்ச்சி தருவதோடு இலங்கை தமிழ் மக்களுக்குக்கூட ஏற்புடையதல்ல. இத் தீர்மானம் இந்திய அரசுக்கே பெரும் சங்கடத்தை ஏற்படுத்தும். இலங்கை பாராளுமன்றத்தில் இத்தகைய முறையற்ற தலையீட்டை கண்டித்து தீர்மானம் நிறைவேற்ற அதிக நேரம் எடுக்காது என்பதை இத் தீர்மானத்தை ஆதரித்தவர்கள் உணரத் தவறியது பரிதாபத்துக்குரியதாகும். உள்நோக்கம் கொண்ட கடும் போக்காளர்களை திருப்திபடுத்துவதற்காகவே இத் தீர்மானம் நிறைவேற்றப்பட்டமை துரதிஷ்டவசமானதோடு இந்தியாவின் இறைமைக்கும், ஒற்றுமைக்கும் பெரும் பாதகமாக அமையும். இத்தீர்மானத்தை ஆதரித்தவர்கள் இலங்கை இனப்பிரச்சனை சம்பந்தமாக எதுவும் தெரியாதவர்களால் தப்பாக வழிநடத்தப்பட்டுள்ளோம் என மிகவும் வருந்த நேரும். இத் தீர்மானத்தைத் தொடர்ந்து நடந்த சம்பவங்கள் அதை ரத்துச்செய்ய விரைவில் சட்டசபையை கூட்டுவரென நம்புகிறேன். இதுவரை 20 வருடங்களுக்கு முன்பு பேச்சுவார்த்தையில் தீவிரமாக ஈடுபட்டிருந்த கௌரவ ப.சிதம்பரம் அவர்களைத் தவிர வேறுஇருவர் மட்டுமே இலங்கைக்கு வந்துள்ளனர். அவர்களில் ஒருவர் ஒரு திரைப்படத் தயாரிப்பாளர். விடுதலைப் புலிகளின் தலைவர் பிரபாகரனை சந்தித்துவிட்டு நாடு திரும்பியவர். அடுத்தவர் விடுதலைப் புலிகளின் பினாமிகளாக தெரிவு செய்யப்பட்டுள்ள தமிழ் தேசிய கூட்டமைப்பு பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள் சிலருடன் பாராளுமன்றத்தில் உணவு அருந்திவிட்டு நாடு திரும்பியவர் ஆவர். ஆகவேதான் சர்வகட்சி குழுவொன்று உண்மை நிலையை அறிய இலங்கைக்கு வருகைத் தர வேண்டுமென நான் வற்புறுத்தி வருகிறேன்.

இலங்கைத் தமிழராகிய நாம் எமது இனப்பிரச்சினை தீர்; வதற்கு தமிழ்நாடு நட்புறவோடு ஆலோசனை வழங்குவதையும், ஏனைய உதவிகள் புரிவதையும் வரவேற்கிறாம். ஆனால் தமிழ்நாடு, உள்நோக்கோடு செயற்படும் ஒரு சில விடுதலைப் புலிகள் சார்பான, முன் யோசனையற்ற, நிலைமையை சரியாக விளங்காத, போதிய ஆதாரமில்லாத தலைவர்களின் தப்பான வழிநடத்தலுக்கு அமைய செயற்படுமேயானால் தமிழ் நாடு அமைதியாக ஒதுங்கியிருப்பது வரவேற்கத்தக்கதாகும். விடுதலைப் புலிகளின் பிடியிலிருந்து தப்பியோடிய மக்களுடன் 50 வீதத்துக்கு மேற்பட்ட தமிழ் மக்கள் சிங்களவர்கள் பெரும்பான்மையாக வாழும் பகுதியில் சிங்கள, இஸ்லாமிய மக்களோடு சமாதானமாகவும், அமைதியாகவும் வாழ்கின்றனர். அவர்கள் ஒன்றாக வேலை செய்கிறார்கள். ஒன்றாக உண்டு விளையாடி சொந்தமாக வீடுகள் வைத்துக் கொண்டு, புதிதாக பெரும் வீடுகள் வாங்கிக் கொண்டும் வாழ்கின்றார்கள். அண்மைக் காலத்தில் உணர்வுகளைத் தூண்டும் தமிழ்நாட்டின் பல்வேறு இடங்களில் பேசப்பட்ட பேச்சுக்கள் அவ்வாறு வாழும் தமிழ் மக்களுக்கு பெரும் மனசங்கடத்தை உண்டுபண்ணியதோடு சிங்கள மக்களுக்கும் அசௌகரியத்தை ஏற்படுத்தியது. இருப்பினும் அவர்கள் விடுதலைப் புலிகளின் கொடூரமான செயல்களால் அப்பகுதிகளில் பல அப்பாவிகள் இறந்தும், சொத்துக்கள் அழிக்கப்பட்ட போதிலும் தொடர்ந்து அமைதியாவும், சமாதானமாகவும் வாழ்கின்றார்கள். தமிழ்நாட்டில் எடுக்கப்படுகின்ற நடவடிக்கைகள் பாதிப்பை ஏற்படுத்தாமல் பிரச்சினைக்குத் தீர்வு காண உதவுவதாக அமைய வேண்டும். நிறைவேற்றப்பட்ட தீர்மானங்கள் பிரச்சினை தீர்வுக்கு உதவாமல் பிரச்சினை விரிவடையவே உதவுகிறது.

ஆர்ப்பாட்டங்கள், மனிதசங்கிலி, உண்ணாவிரதம், ஹர்த்தால் போன்ற பல நடவடிக்கைகள் தமிழ்நாட்டின் பல்வேறு மாவட்டங்களில் நடந்தேறி, இந்திய மத்திய அரசை இலங்கைப் பிரச்சினையில் ஈடுபட வேண்டுமென வற்புறுத்தும் தீர்மானங்கள் எதிர்பார்த்ததற்கு மாறான விளைவுகளையே ஏற்படுத்துகின்றன. புலி சார்பான இலங்கை-இந்திய தலைவர்களின் பேச்சுக்கள் மத்திய அரசை சுதந்திரமாக செயற்பட விடாது தடுத்துள்ளது. வேறு தலையீடு இன்றி செயற்படின் இந்தியா எவரையும் நோக வைக்காது பிரச்சினையை அணுகியிருக்கும். பின் விளைவுகள் எதுவென அறியாது விடுதலைப் புலிகளை ஏகபிரதிநிதிகளாக ஏற்றுக்கொண்ட இரு தலைவர்கள் சினிமாத் துறையினரின் உண்ணாவிரதப் போராட்டம் முடிந்தபின் சென்னையில் அவர்களுக்கு நன்றி செலுத்தியுள்ளனர்.

உலகின் மிகப் பெரிய ஜனநாயக நாடான இந்தியா தம் மக்களின் சக்தியுள்ள ஒரு பகுதியினர் ஓர் விடயம் சம்பந்தமாக தலையிடுமாறு வற்புறுத்துகின்றார்கள் என்ற காரணத்தால் இப் பெரிய நாடு கண்ணை மூடிக்கொண்டு குதிக்க முடியாது. முதலாவதாக அந்த சாராரின் கோரிக்கை நியாயமானதா என்பதையும், தலையிடுவதை நியாயப்படுத்த முடியுமா என்பதையும் அறிந்தே செயல்படும். தலையிடுவது நீதியானது எனத் தோன்றினாலும் அது ஓர் ஆலோசனை வழங்க மட்டும் உரிமை கொண்டதாக இருக்குமே அன்றி எந்தவொரு நாட்டின் இறைமையில் தலையிடுவதாக குற்றஞ்சாட்டப்படுவதை தவிர்த்துக் கொள்ளும். இந்தியா தன்னிடமுள்ள பரந்த புலனாய்வுத் துறை மூலமாக உலகில் எதையும் அறியும் சக்தியும் ஆற்றலும் இருப்பதால் இலங்கையில் என்ன நடக்கிறது என்பதை யாரும் கூறி அறியத் தேவையி;ல்லை. ஆகவே இந்திய அரசிடம் விடப்படும் பல்வேறு கோரிக்கைகளை தன் சொந்த கணிப்பீட்டுக்கு அமையவே அணுகும் என்பதே உண்மை.

இலங்கை இனப்பிரச்சனை 50 ஆண்டுகாலமாக தீர்க்கப்படாத பிரச்சினையாகும். விரைவில் தீர்வுக்குரிய அறிகுறிகளும் இல்லை. சோல்பரி அரசியல் திட்டத்தின் 29-வது சரத்தை மீறி நிறைவேற்றப்பட்ட தனிச்சிங்களச் சட்டம் பிரச்சனை தொடங்க காரணமாக இருந்தது. நீண்ட இந்த 50 ஆண்டு காலமாக நான் இலங்கையில் வாழ்ந்தவன். எவர் எவரால் தவறுகள் நேர்ந்தது என்பதை நன்றாக அறிந்தவன், எவ்வாறு பூமியில் ஓர் சொர்க்கத்தை இழந்தோம் என்பதையும் அறிந்தவன் இன்றைக்குள்ள நிலைமைக்கேற்பவே பிரச்சினையை அணுக வேண்டும். நான் யாருக்கும் முகவராகவோ அல்லது எடுபிடியாகவோ செயற்படவில்லை. நான் கூறுவதெல்லாம் உண்மையே அன்றி வேறு எதுவும் இல்லை. எனது நாணயத்துக்கு யாரும் சவால் விடலாம்.

தமிழ் தேசிய கூட்டமைப்பின் தலைவரே இலங்கை தமிழரசுக் கட்சியின் நாடாளுமன்ற குழுத் தலைவராகவும், அக் கட்சியின் தலைவராகவும் செயற்படுகின்றார். இந்தியா இனப்பிரச்சினை கையாண்ட முறை பிழை என்றும் இடம் பெயர்ந்த மக்களுக்கு உணவு அனுப்பினால் மட்டும்; பிரச்சனை தீர்ந்து விடாது என்றும் கவலையடைகிறார். உண்மைக்குப் புறம்பான கதைகளை கூறி இந்திய அரசை தப்பாக வழிநடத்தாது அவர் அதன் நன்மதிப்பை பெற வேண்டும். அரச கட்டுப்பாட்டுப் பிரதேசத்திலும் அதே போன்று விடுதலைப் புலிகளின் கட்டுப்பாட்டுப் பிரதேசத்திலும் மனித உரிமை மீறல்கள் இடம்பெறுவதை மறுப்பதற்கில்லை. அரச கட்டுப்பாட்டுப் பிரதேசத்தில் இச் செயலில் பலர் ஈடுபட்டுள்ளனர். இந்தப் பகுதியில் எந்தளவுக்கு விடுதலைப் புலிகளின் செயற்பாடு இருக்கின்றது என்பதை தமிழ் தேசிய கூட்டமைப்புத் தலைவர் உலகுக்கு தெரியப்படுத்த வேண்டும். அதைவிடுத்து முழுப் பழியையும் அரசு மீதோ, துணைப்படைகள் மீதோ சுமத்துவதை தவிர்க்க வேண்டும். விடுதலைப் புலிகளின் பிரதேசத்தில் நடைபெறும் மனித உரிமை மீறல்கள் பற்றி ஒரு வாhத்தையும் கூறுவதில்லை. தமிழ் இனத்தை அரசு அழிப்பதாக விடுதலைப் புலிகள் கூறுவதை ஆமோதிக்கும் தமிழ் தேசிய கூட்டமைப்பினர் அதைக்கூறி தமிழ் நாட்டு மக்களின் உணர்வுகளை தூண்டியுள்ளனர். விடுதலைப் புலிகளால் உருவாக்கப்பட்ட இக் கட்டுக்கதையை தமிழ் தேசிய கூட்டமைப்பினர் உலக நாடுகளிலும் மிக வெற்றிகரமாக தமிழ்நாட்டிலும் பரப்பி வருகின்றனர். படு மோசமான இக் குற்றச்சாட்டுக்களை கூறாமல் அவற்றை உரிய ஆதாரத்தோடு தமிழ் தேசிய கூட்டமைப்பினர் கூற வேண்டும். கிளிநொச்சிக்குள் அயல் மாவட்டங்களாகிய மூன்று மாவட்டங்களின் இடம் பெயர்ந்த மக்களை கிளிநொச்சிக்குள்ளேயே அடக்கி அவர்களை வெளியேற விடாது பலாத்காரமாக தடுத்து தம் பாதுகாப்புக்காக விடுதலைப் புலிகள் வைத்துள்ளார்கள் என்பதை த.தே.கூ உலகறிய செய்ய வேண்;டும்.

த.தே.கூ தலைவர் மீது நான் குற்றம் காண முயற்சிக்கவில்லை. உணர்வைத் தூண்டக்கூடிய இப்பிரச்சினையை கையாள்;வதில் ஒரு முதிர்ந்த அரசியல்வாதி என்ற முறையில் அவர் மிக அவதானமாக செயற்பட்டிருக்க வேண்டும். சம்பவ இடத்திற்கு அவர் வர காலதாமதம் ஏற்பட்டதால் பெரும் நஷ்டம் ஏற்பட்டு விட்டது. இறுதியாக இலங்கை அரசுடன்தான் பேசி பிரச்சினைக்கு தீர்வு காண வேண்டுமென்பதை உணராது விடுதலைப் புலிகளின் சார்பான சில தலைவர்கள் ஆற்றிய உணர்வைத் தூண்டும் பேச்சுக்கள் மூலம் பொறுப்பற்ற பல விதமான குற்றச்சாட்டுக்களை அரசு மீது சுமத்தியுள்ளனர். பிரச்சினையை பலாத்காரமாக அன்றி அறிவுரை மூலமே சமாதானமாக அணுக முடியும். தூண்டப்பட்ட உணர்வுகள் உச்சக்கட்டத்தை அடைந்து இறுதியாக, மகிழ்ச்சி தராத, எதிர்பாராத, ஒரு கோரிக்கையாக தனித்தமிழ் நாட்டுக் கோரிக்கை எழுப்பப்பட்டது. இக் கோரிக்கை இந்திய மத்திய அரசுக்கு பெரும் சங்கடமான நிலைமையை உருவாக்கி இருதலைக் கொள்ளியாக ஆக்கியது. 50 ஆண்டுக்கு மேல் புதைக்கப்பட்டிருந்த தனித் தமிழ்நாட்டுக் கோரிக்கை புத்துயிர் பெற்றது. அது முளையில் கிள்ளப்பட வேண்டியது ஒருபுறம், அதேபோல் இலங்கை இனப்பிரச்சினை மிக அவதானமாக அணுகப்பட வேண்டிய நிலை மறுபுறமாகும். இந்த நிலைமைக்கான முழுப் பொறுப்பையும் ஏற்க வேண்டியது த.தே.கூ தலைவரே. இந்திய அரசு மீது குற்றம் சுமத்த முடியாது. த.தே.கூ உறுப்பினர்கள் கூறும் ஆலோசனைகள் அத்தனையும் இந்திய அரசு ஏற்க வேண்டும் என்றில்லை. விடுதலைப் புலிகளின் ஆயுத பலத்தால் மோசடி மூலம் பாராளுமன்ற உறுப்பினராக தெரிவான த.தே.கூ உறுப்பினர்கள் கூறுவதை முற்றுமுழுதாக ஏற்க முடியாது. ஏனெனில் அவர்களுடைய நாணயம் கேள்விக்குரியதென முழு உலகும் அறியும். விடுதலைப் புலிகளை ஏகபிரதிநிதிகளாக ஏற்றுக் கொண்டமையாலும் விடுதலைப் புலிகளின் பினாமிகளாக செயற்படுவதாலும் தமிழ் மக்களை பிரதிநித்துவப் படுத்தும் உரிமையை அவர்கள் இழந்து விட்டார்கள்.

இந்திய தூதுவர் காரியாலய அதிகாரிகளின் மேற்பார்வையில் சர்வதேச செஞ்சிலுவை சங்கத்தின் மூலம் 2000 தொன் நிவாரணப் பொருட்களை இடம் பெயர்ந்தோருக்கு விநியோகிக்குமாறு தமிழ்நாட்டு அரசு மத்திய அரசை வற்புறுத்தியமையால் புதிய பிரச்சினை உருவாகியுள்ளது. கடந்த காலத்தில் இது போன்ற சந்தர்ப்பங்களில் வழமையில் கையாளப்பட்டு வந்த முறையை மாற்ற வேண்டிய அவசியம் தமிழ் நாட்டின் வற்புறுத்தலால் மத்திய அரசுக்கு ஏற்பட்டுள்ளது. தமிழ் நாட்டின் அழுத்தம் வேறு பலரின் அழுத்தத்தால் ஏற்பட்டமையால், மத்திய அரக்கு வேறு வழி இருக்கவில்லை. எது எப்படியிருப்பினும் தமிழ்நாட்டின் இக் கோரிக்கை சின்னத்தனமானது மட்டுமல்ல அச் செயல் இலங்கைக்கும் அதன் மக்களுக்கும் பெரும் அவமானத்தை ஏற்படுத்துவதாகும். எச் சந்தர்ப்பத்திலும் இந்தக் கோரிக்கைக்கு மத்திய அரசு இணங்கியிருக்கக் கூடாது. எத்தனை ஆண்டுகள்? ஏறக்குறைய கால் நூற்றாண்டுகளுக்கு மேல் விடுதலைப் புலிகளி;ன் தலைவர், அவரின் குடும்பத்தினர், அவரின் போராளிகள், அவர்களின் கட்டுப்பாட்டுப் பிரதேச பொது மக்கள் ஆகியோருக்கு உணவளித்து வந்தது இலங்கை அரசே என்பதை தமிழ் நாட்டு அரசுக்கு த.தே.கூ இனர் எடுத்துரைக்க வேண்டிய கடமைப்பாட்டில் இருந்து தவறிவிட்டனர். எப்பெப்போ வன்னிக்கு உணவுப் பொருட்கள் வந்ததோ அப்போதெல்லாம் விடுதலைப் புலிகள் தமக்கு வேண்டிய அனைத்தையும் எடுத்துக் கொண்டும் தமது பழைய கையிருப்புக்களுக்குப் பதிலாக புதியவற்றை மாற்றி எடுத்துக் கொண்டும் எஞ்சியவற்றையே மக்களுக்கு கொடுத்து வந்துள்ளனர் என்பதை தமிழ் நாட்டு அரசுக்கு நியாயப்படி கூறியிருக்க வேண்டும். முடிந்தால் என் கூற்றுக்கு அவர்கள் மறுப்பு தெரிவிக்கட்டும்.

தமிழ் நாட்டின் கோரிக்கையால் வெட்கம் அடைந்தமையினாலேயே நான் இவற்றை கூற வேண்டியுள்ளது. 2004-ம் ஆணடு சுனாமி பலரை மரணிக்க வைத்தது. அநேகரை பட்டினியால் வாடவும் வைத்தது. அவர்களுக்கு தமிழர், இஸ்லாமியர் என்ற பாகுபாடின்றி பல சிங்கள வயோதிப மாதர்கள் உணவுப் பொட்டலங்களை தம் தலைகளில் சுமந்து எட்டு பத்துக்கட்டை தூரம் கால்நடையாகச் சென்று முன்பின் தெரியாத அவர்களுக்கு உணவளித்தனர். அப் பகுதியில் சிங்கள மக்கள் வாழவில்லை. சுனாமி நிவாரணப் பொருட்களில் கூட விடுதலைப் புலிகள் தமக்குரிய அளவுக்கு மேலாக கூடுதலாக எடுக்கத் தவறவில்லை என்பதற்கு நிறைய ஆதாரங்கள் உண்டு. இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, ஒரு தடவை யாழ்ப்பாணம் செல்லவிருந்த உணவுக் கப்பல் மீது விடுதலைப் புலிகளின் தாக்குதலை தொடர்ந்து செஞ்சிலுவை சங்கத்தினர் துணைக்கு செல்லத் தயங்கியவேளை சில சிங்கள மாலுமிகளே அவ்வுணவு கப்பல்களை யாழ்ப்பாணத்து மக்களுக்கு எடுத்துச் சென்றனர். இலங்கை நாட்டில் உண்மையாக என்ன நடக்கின்றது என அறிய ஓர் உண்மை அறியும் குழு தமிழ் நாட்டிலிருந்து இதுவரை வராமை துரதிஷ்டமே. என்னால் ஏற்கனவே குறிப்பிடப்பட்ட இரு நபர்களும் உல்லாச பயணத்தை மேற்கொண்டு வந்தவர்களே அன்றி உண்மை நிலையை அறிய அல்ல.

த.தே.கூ பாராளுமன்ற உறுப்பினர்களால் தவறாக வழிநடத்தப்பட்ட தமிழ் நாடு குறிப்பாக தம் மக்களுக்கும் பொதுவாக முழு இந்தியாவுக்கும் பெரும் ஆபத்தை உண்டு பண்ணியுள்ளது. தமிழ் நாட்டில் ஓர் யாழ்ப்பாணத்தை உருவாக்கும் வாய்ப்பை விடுதலைப் புலிகளுக்கு ஏற்படுத்திக் கொடுக்காதீர்கள் என்ற எனது பல கோரிக்கைகளை யாரும் பொருட்படுத்தவில்லை. இப் போக்கினை தமிழ் நாடு கட்டுப்படுத்தத் தவறின் நிச்சயமாக விரைவில் ஓர் மனித குண்டு பயிற்சி நிலையம் தமிழ்நாட்டில் உருவாகும். சரித்திரம் எனது கூற்றை பதிவு செய்து வைத்து என்றாவது ஒருநாள் அதை நினைவுகூறி நிச்சயம் வருந்தும்.

யுத்தத்துடன் சம்பந்தப்பட்டவர்கள் போக எஞ்சியவர்களில் நான் ஒருவன் மட்டுமே இலங்கையில் உள்ள நிலைமையை எடுத்துரைக்கும் ஆற்றலுடையவனாவேன். நான் கிளிநொச்சி தொகுதியின் நாடாளுமன்ற உறுப்பினராக இருந்தவன் என்பதை தமிழ்நாட்டு முதல்வர் நன்கறிவார். தற்போதைய யுத்த மேகங்கள் கிளிநொச்சியை நோக்கிப் போய்க்கொண்டிருக்கின்றன. அத்துடன் நான்கு மாவட்டங்களின் அப்பாவி மக்கள் இடம் பெயர்ந்து கிளிநொச்சிக்குள் அகப்பட்டுக் கொண்டோ அல்லது பலாத்காரமாக தள்ளப்பட்டோ விடுதலைப் புலிகளால் கட்டாயப்படுத்தி தடுத்து வைக்கப்பட்டுள்ளனர். கடலுக்கு அப்பால் வாழும் 600 லட்சம் தமிழ் மக்கள் அவர்களை விடுவிக்க எதுவித நடவடிக்கையும் எடுக்காது கொடும் பயங்கரவாதிகளான விடுதலைப் புலிகளை இலங்கை அரசுக்கு அழுத்தம் கொடுத்து அவர்களை பாதுகாப்பதிலேயே அக்கறையாக உள்ளனர்.

இந்திய மத்திய அரசும், தமிழ்நாடு மாநில அரசும் ஒன்றிணைந்து விடுதலைப் புலிகளின் கட்டு;ப்பாட்டுப் பிரதேசத்தில் அகப்பட்டுத் தவிக்கும் மக்களை விடுவித்து 80 வீதத்துக்கு மேற்பட்ட தமிழ் மக்கள் வாழும் பகுதிக்கு சென்றடைய வழிவகுக்க வேண்டும். அத்தோடு அவர்கள் இணைந்து ஒன்றுபட்டு இலங்கை அரசை, அணைத்து மாகாண சபைகளுக்கு இந்திய மாநிலங்களுக்கு வழங்கப்பட்டுள்ள அதிகாரங்களை ஒத்த ஓர் தீர்வை பெற்றுக் கொடுக்க வேண்டும். இதுவே நாட்டுக்கு சமாதானத்தை கொண்டுவர உள்ள ஒரேயொரு வழியாகும்.


வீ. ஆனந்தசங்கரி
தலைவர்- த.வி.கூ

THE ROLE OF INDIA IN SRI LANKAN ETHNIC ISSUE

THE ROLE OF INDIA IN SRI LANKAN ETHNIC ISSUE

The resolutions unanimously passed at the Tamil Naad Assembly demanding the Central Government to pressurize the Sri Lankan Government to stop the war immediately and to start talks with the L.T.T.E. is shocking and totally unacceptable even to the Tamils of Sri Lanka. This will certainly cause a lot of embarrassment to the Government of India itself. It is a pity that the supporters of the motion had failed to realize that it won’t take much time for the Sri Lankan Parliament to pass a vote of censure against the un-warranted interference of the Tamil Naad Assembly. It is very unfortunate that the Tamil Naad Government had taken such a decision merely to please some hardliners who have their own agenda, which will soon prove detrimental to India’s own Sovereignty and integrity. Very soon those who supported these resolutions will deeply regret for being misled by a handful of extremists who know nothing about the Sri Lankan ethnic problem and merely acting on hearsay. I hope, based on the latest developments the Assembly will soon meet to reverse the decision. I insist on an all party delegation to visit Sri Lanka on a fact finding mission, since so far except Hon.P.Chithamparam who played the key role in negotiations more than 20 years back, only two others came from Tamil Naad, one of whom a Film Director who met Mr.Prabaharan and left. The other who is the Leader of a small party in Tamil Naad also left after having lunch with some TNA members of the Sri Lankan Parliament who were fraudulently elected by the L.T.T.E as their proxies.

We Sri Lankan Tamils very much welcome friendly advice and all other assistance from Tamil Naad to solve the ethnic problem. But if it is going to be misled by a handful of pro-L.T.T.E. Leaders who have their own agenda and act without foresight or proper under-standing and without adequate information, it will be a great boon to the Tamils of Sri Lanka, if only Tamil Naad will keep silent. With several thousands who managed to escape from the clutches of the L.T.T.E., much more than 50% of the Tamils live in peace and harmony in predominant Sinhala areas with the Sinhalese and Muslims. They live and work together, play and eat together and even own houses and buy new mansions. Although some of the inciting speeches made at various places in Tamil Naad recently caused a lost of embarrassment to the Tamils who live among the Sinhalese and Muslims and Caused irritation to the Sinhalese, yet people are living in peace and tranquility, in spite of the atrocious activities of the L.T.T.E. in these areas, that cause the deaths of many innocent people and destruction of property. Any action taken in Tamil Naad without being counterproductive should only help to solve the problem. The said resolutions passed at the Assembly contrary to helping to solve the problem will only help to aggravate it.

It is very unfortunate that the recent agitations, that included demonstrations, formation of human chain, hunger strikes, hartals by various organizations and trades, held at various Districts all over Tamil Nadu demanding the Central Government of India to intervene, contrary to the expectations, have become counter productive. By over doing things, the people of Tamil Nadu, misled by the inciting speeches of pro-LTTE Leaders from both Sri Lanka and India, have only made it impossible for the Government of India to act freely. Left alone, the Government can tackle it without offending any-body. Without realizing the adverse effects their action will have, two gentlemen who represent the LTTE and claim the LTTE as the Sole Representatives of the Tamil People of Sri Lanka, had thanked the participants when the hunger strike organized by the film stars in Chennai ended.

India as a mighty big nation and the world’s largest Democracy cannot just jump in to action, merely because pressure is coming from a powerful section of the population to intervene in the Sri Lankan issue. India must first of all, satisfy itself whether the demand coming from a section of the population is reasonable and justifies its intervention. Even if its intervention is justifiable, India can intervene only in an advisory capacity without being accused of interfering with the Sovereignty of the Sri Lankan Nation. India with its large intelligence net-work need not be told what and what is happening in Sri Lanka. Therefore one should understand that response of the Indian Government for the various representations made to it will be subjected to the Government’s own observations.

The Sri Lankan ethnic problem is now over fifty years old and still with no hopes of an early settlement. The adoption of Sinhala as the only Official Language of Sri Lanka, in violation of Section 29 of the Soulbury Constitution, which was the main or rather the only provision for the safeguard of the minorities, can be taken as a landmark. I am one of those who had lived in Sri Lanka through out this period and very well know, as to who and who had erred and how a Paradise on earth is lost. Recalling the bitter memories of the past will not help us to solve the problem. Let us face it as it is today. I am not acting as anybody’s agent nor as a stooge of anyone. What I say is truth and nothing but that truth and can be challenged by anyone who doubts my credibility.

The Leader of the Tamil National Alliance is also the Leader of the Parliamentary Group of the Illankai Thamil Arasu Kadchchi and its President as well. He laments that he is disappointed with the manner in which India had handled the problem by merely sending food to the displaced Tamil people. He should try to

win the confidence of the Indian Authorities without misleading them with fabricated stories. There is no doubt that a lot of human rights violations are taking place both in the Government controlled areas and areas under the control of the L.T.T.E. Many people are involved in the violations in areas under the control of the Government. The TNA Leaders should tell the world as to what extent the L.T.T.E. is involved in such areas without putting the entire blame on the Government or on any Para-military group. They do not utter one word about the violations in the L.T.T.E. held areas. One of the very serious charges leveled against the Government by the L.T.T.E. and endorsed by the T.N.A. Parliamentarians, which had roused the feelings of the People of Tamil Naad, is that the Government is trying to annihilate the Tamil People. This is a fabrication of the L.T.T.E. which the T.N.A. is selling all over the world, and very successfully in Tamil Naad. The T.N.A. must prove it with facts and figures, without making wild allegations. It is also a duty of the T.N.A. to tell the world that most of the people trapped in Vanni had been driven into Kilinochchi from three other neighboring Districts, and are held under compulsion to be used as a human shield for the protection of the L.T.T.E..

I am not trying to find fault with the Leader of the T.N.A.Being a senior politician he should have acted with great caution in handling this sensitive issue. He had come into the scene very late and by the time he came in to the scene, the damage is already done. All sorts of accusations had been made, very irresponsibly, in Tamil Nadu against the Sri Lankan Government, incited by pro-LTTE elements, without realizing that ultimately it is with the Sri Lankan Government that matters will have to be sorted out, not by compulsion and only by persuasion. The enthusiasm generated had become so uncontrollable that it ended up with the most un-pleasant and unexpected threat of demanding a separate state of Tamil Nadu, which demand remained buried for over 50 years, now revived. This would have caused a lot of embarrassment to the Government of India which is now in a dilemma. This renewed demand will have to be nipped in the bud on one hand and the Sri Lankan problem dealt with extreme caution on the other. The Leader of the T.N.A. who should take the blame for this new development cannot find fault with the Indian Government. He can’t expect the Indian authorities to swallow whatever advice given by the TNA members. From the time the 22 TNA Members got elected to Parliament fraudulently with the help of the LTTE’s fire power, as the whole world knows, their credibility became questionable. They weakened themselves by accepting the LTTE as the sole representatives of the Tamils and started functioning as proxies of the LTTE. In such a situation, they have lost their right to represent the Tamil people.

A new problem that had cropped up is the demand of the Tamil Naad Government to have the 2000 tons of aid to be distributed to the Internally Displaced Persons by the ICRC under the supervision of the Indian Embassy Officials. The Central Government had to concede to the demand of the Tamil Naad Government, deviating from the usual practice, under similar circumstances in the past.TheCentral Government had no option because the Tamil Naad’s demand itself is due to the pressure from others. In any case the demand of Tamil Naad is too petty and certainly an insult to Sri Lanka and its people. It should not have been conceded to, under any circumstances. The T.N.A. Members of Parliament had failed in their duty to tell the Government of Tamil Naad that all these years, for more than a quarter of a century, it is the Sri Lankan Government that had been feeding the L.T.T.E. Leader, his family his cadre, and the people in the L.T.T.E. held areas. They must be honest enough to tell Tamil Naad that whenever a fresh stock arrived in Vanni, the L.T.T.E. took all what they wanted and also replaced their old stock with the new arrivals and passed on to the people, the balance. Let any T.N.A. member challenge this statement.

I have to come out with these facts since I feel ashamed of the demand of Tamil Naad. The Tsunami of 2004 left several thousands dead. People were starving and there had been instances in which old Sinhalese women had walked 8 to 10 miles with food parcels on their heads for the Tamil and Muslim victims whom they had never met. There is enough evidence to prove that the L.T.T.E. did not fail to claim more than what they were entitled to, out of the Tsunami Aid. Once before, following an attack by the L.T.T.E. on the ships taking food to Jaffna, two years back the ICRC refused to give escort. Some Sinhalese sailors took the risk and navigated the food ships to Jaffna. It is very unfortunate that no one from Tamil Naad ever bothered to come on a fact finding Mission, to see what is really happing in Sri Lanka. The two gentlemen mentioned in this letter were here on a pleasure trip.

Misled by the T.N.A. Members, Tamil Naad is exposing to grave risk its own people in particular and the whole of India in general. My repeated requests to Tamil Naad, not to allow the L.T.T.E. to create a “Jaffna” in Tamil Naad, had been totally ignored. If Tamil Naad fails to stop this trend, very soon it will have a training center for suicide bombers. I am sure history will record this, for Tamil Naad to regret deeply one day.

Apart from those who are directly involved in the war, I am perhaps the only one who could have given a proper briefing of the real situation in Sri Lanka. The fact that I was the Member of Parliament for Kilinochchi, is known to the Chief Minister of Tamil Naad. The war-clouds had now shifted there, with people of four districts trapped or driven into it by force and detained by the L.T.T.E. under compulsion, with no effort taken by the 60 million people across the sea, to liberate them. They are only applying pressure on the Sri Lankan Government virtually to protect the atrocious L.T.T.E. terrorists.

The Central Government of India and the State Government of Tamil Naad should now get together and free the people who are now trapped in areas under the control of the L.T.T.E. and allow them to get into areas where more than 80% of the Tamils live. They should also agree jointly to persuade the Sri Lankan Government to devolve power on Provincial Councils a kin to those devolved on various States in India. This is the only way peace can be brought to Sri Lanka.


V.Anandasangaree,
President T.U.L.F.

THE LAST CHANCE TO SAVE THE LIVES

25.08.2008
Mr. V. Prabaharan,
Leader - L.T.T.E,
Kilinochchi.

My dear Thamby,

The Last Chance to Save the Lives

Realizing the urgent need of this hour, I am writing this letter to you. The urgency is due to my concerns for the people of Killinochchi and Mullaitheevu in particular and for those people in Mannar and Vavunia who had been driven into Killinochchi, very irresponsibly by your cadre. It is known well to every single person on this earth the reason as to why these people had been driven into escalating war zone. It is the innocent people who always become human shield. Wherever possible you should have allowed the displaced people to get into safe areas under the control of the government. Whether this letter will reach your hand before you yourself get displaced from your present board is in great doubt. However I am duty-bound to give you a timely advice.

I am perhaps one of the very few who had been constantly predicting that you will never win this battle and been warning you to come back to your senses and to take some positive steps to save our people in Vanni and your cadre for which several opportunities came on your way, you ignored. One of the reasons for it is that you had so much of confidence in your spokespersons all over the world. You never realized that most of them who had lost their credibility in their own land went running to countries in Europe, Australia, Canada and America to take the first place as your supporters. While pretending to be supporting you, they filled their pockets with the money colleted in your name. The offer of 20-30% commission on their collections came as an incentive for them. They pretended to be more Prabaharan than you.

They should have been by your side by this time to give you physical and moral support. If they are genuine they should have realized the grave crisis you are facing at this moment, when your enemy has virtually encircled you. They, some of whom publish some tabloids give false hopes to the Diaspora that you are waiting to round them up after allowing them to get into your area and on that score they have collected large sums of money. They also collected money for the maintenance of displaced persons. Please take my word at least now. Wake up and look around. You will find your enemy is at your door-step. But the people, whom you kept under your subjugation all these days, expect the army to liberate them and soon they will be liberated from you and your cadre who had been very hash on the innocent people, for several years.

Even now it is not too late for you to declare ceasefire unilaterally to lay down your arms and to agree for talks. Declare your willingness to give up your demand for separation and agree for a solution within a United Sri Lanka as recommended by me. I am opposed to a solution under the Unitary System, only because a future Government can take away the powers devolved under a Unitary Constitution. This is exactly what happened for the safe-guards the minorities had in the Soulbury Constitution, within 9 years of its adoption.

Please be assured that your declaration to drop the demand for separation will be a great incentive to the hardliners to come down from their present position and agree to give up the demand for a Unitary Constitution. A large number of Sinhalese will agree for the adoption of a constitution based on the Indian model.

The Sinhalese now know, very well of your tactics of provoking a backlash. The recent murder of a Sinhalese undergraduate at the Eastern University had vicious motive of which the whole world knows. It is by this type of thoughtless acts you lost your credibility and the support of the International Community.

Hence please give up this barbaric tactics and follow my advice to win the International Community. What the Tamil people want today is peace with dignity and equality with all others. The people of Vanni want to live a just and normal life without any harassment or hardships. When they are weeping in silence for their children forcefully taken away from their own homes, they are not in a mood to think of Tamil Nationalism or of Eelam. I hope you will not dispute this claim. My solution is the best and acceptable to a majority of the Singhalese, the Tamils and the Muslims, above all the International Community as well.

I also have the blessing of the religious heads of all religions in Sri Lanka. This is the very last opportunity made available to you to save the people of Vanni and your cadre. You have already scarified over 20,000 Tamil youths as combatants. We shall not forget those who got killed by you, just because they joined other groups by their choice. Please save the lives of the remaining ones for their parents want them alive and not as charred or deface or as chunk of flesh.

Please consider my appeal seriously at this critical juncture. Unlike the opportunistic politicians of the TNA who praise you and live out of Sri Lanka most of the time with their families, I do not want to fool our people and the world. My advice is true and genuine coming from my heart and based on opinion obtained by me from people of all walks of life. Please do not allow our people to perish by keeping them with you under compulsion.

Thanking you.

Yours sincerely

V. Anandasangaree,
President – T.U.L.F.

REPLY TO DR. DAYAN JAYATILLEKA

REPLY TO DR. DAYAN JAYATILLEKA.

I am surprised at the response of Dr. Dayan Jayatilleka to my reply appearing in The Island of 31st July 2008. He has deviated from his original subject of “In defence of Hon. Douglas Devananda” to a new subject. “In defence of devolution within a Unitary State”. Having said all that appeared in his imaginations about me, some of which are far from the truth, he is now trying to explain to me about devolution in a Unitary State, which is a subject discussed or debated almost everyday in the media. Further more I wish to tell him that I have a clear understanding of the difference between a Federal Constitution and a Unitary one. Enough had been also said for and against these two doctrines but my problem is devolution of power in a Unitary State in relation to our country and the problem we face.

I do not want to enter into a debate on this subject either with Dr. Dayan or with anybody else. My ideas are not new. I had been writing all these years very carefully without hurting anybody and without causing embarrassment to anyone or getting into any controversy. I have written hundreds of articles making my views known to the people of Sri Lanka. I had also repeatedly and convincingly given my reasons for holding those views explaining clearly as to why I take this stand. Hardly anyone including Dr. Dayan criticised me all these years for holding views against the Unitary Constitution in relation to Sri Lanka. There was absolutely no need for Dr. Dayan to defend me at any time. Anything good he said about me in the past was spontaneous and in appreciation of my views. It is he who has changed now and not I. Even those writers who had views radically opposed to mine had very politely drawn my attention to their views and to the disadvantages of the system I support, as they understood it. Contrary to this approach Dr. Dayan’s outburst appears to me as something gushing out from his heart due to some sentimental compulsions. Dr. Dayan must be the last person to criticise me for my views, as a journalist, because he knows very well my views for a number of years and had more than once, sincerely suggested to the authorities, that my participation in finding a solution to the ethnic problem, will help. I should have under normal circumstances ignored his reference to me. But unfortunately since Dr. Dayan is now on a very important diplomatic assignment, I had to exonerate myself from his allegations, which the International Community would have believed as coming from the Ambassador representing Sri Lanka. It could also be interpreted as Government views. His unwanted comments had considerably damaged my reputation as a moderate senior Tamil Politician of some standing. Dr. Dayan Jayatilleka should have diplomatically avoided getting involved in defence of Hon. Douglas Devananda.

I wish to tell Dr. Dayan that I do not dispute his right to say any thing in praise of Hon. Douglas Devananda. But he should not have unnecessarily dragged me into this controversy to boost him at my expense. He should know that I could have written much more about him but I did not do so for reasons best known for everybody. Dr. Dayan should know that I am not running after positions but only want to re-install Democracy, which got eroded to a great extent with Hon. Devananda’s entry into Parliament in 1994, with eight others, obtaining a total of only eight thousand odd votes, out of a total of over five hundred thousand votes. Let Dr. Dayan not make things worse by dragging in, His Excellency the President into this mess created by him. I am contended that I have done some good to His Excellency the President by giving him a timely warning. The President is fully aware that Democracy had been kept in pitch Dark in the North, for a considerable period. The people who had lost their democratic rights now want to enjoy all rights

I plead with Dr. Dayan to leave me alone to continue with my task I am engaged in, at very grave risk to my life. I humbly request him to go through a few of the many articles written by me and he is sure to find the answers that he wants. As to who is a moderate acceptable to all can be left to the people to decide. I may be wrong, but I am of the opinion that in fairness to the Sri Lankan society, Dr. Dayan Jayatilleka being a Diplomat should avoid writing anything and calling it as “The views expressed here are the writers personal ones”.

Mr. Stanley Weerasinghe of Pannipitiya wants to know something about me. I request him also to enjoy the liberally of criticising me after reading atleast some of my articles most of which appeared in the form of letters. Only then one will know what I really say and why I say so.

Once again I reiterate that whatever solution found should be within a United Sri Lanka and a permanent one acceptable to all, without leaving room for any future agitation. I love this country as my own where I like to live and breath my last peacefully, which is possible only in a contended society where we all can live as Sri Lankans, enjoying all rights equally with the others and not as Sinhalese or Muslims or Tamils. If I am wrong in yearning for it I many be hanged at Galle Face. I do not want to reply anybody anymore on this subject.


V. Anandasangaree,
President – TULF.

அரச படைகளும் விடுதலைப் புலிகளும் கட்டுப்பாட்டுடன் செயற்பட வேண்டும்

அரச படைகளும் விடுதலைப் புலிகளும் கட்டுப்பாட்டுடன் செயற்பட வேண்டும்

முல்லைத்தீவு வைத்தியசாலைக்கு அண்மையில் இராணுவம் மேற்கொண்ட செல் தாக்குதலால் ஒன்றரை வயது குழந்தையை பலி கொண்டதோடு 18 அப்பாவி பொது மக்களும் படுகாயமடைந்துள்ளனர். அதைத் தொடர்ந்து இடம்பெற்ற இன்னுமொரு சம்பவத்தில் இருவர் கொல்லப்பட்டதாகவும், சில வீடுகள் சேதத்துக்குள்ளானதாகவும் அறிய வருகிறது. இதேபோன்ற சந்தர்ப்பத்தில் ஒரு குழந்தையை அல்லது தமது உறவினர் ஒருவரை இழப்பவர்களாலேயே இந்த இழப்பின் வேதனையை உணர முடியும். இவ்வாறு பாதிக்கப்பட்டவர்கள் யார்? விடுதலைப் புலிகளின் கட்டுப்பாட்டுப் பிரதேசத்தில் அகப்பட்டுக் கொண்டார்கள் என்பதைத் தவிர இவர்கள் சமூகத்திற்கு செய்த குற்றம் என்ன? இவ்வாறு துன்பப்படும் மக்களின் துன்பத்தை போக்கி நிம்மதி பெருமூச்சுவிட வைக்க முடியாவிட்டால் நாம் பௌத்த தர்மத்திற்கு கட்டுப்பட்டு வாழ்கிறோம் என்று எவ்வாறு கூற முடியும்? எது நடப்பினும் யுத்தம் தொடர வேண்டுமென்று வாதாடுகின்றவர்கள் இன்றும் நம் நாட்டில் வாழ்கின்றார்கள். இனப்பிரச்சனை தீர்விற்கு தொடர்ந்தும் முட்டுக்கட்டையாக இருப்பவர்களும் அவர்களே.

துரதிஷ்டவசமாக நம் நாட்டின் நிலைமை இதுதான். இந் நாட்டையும் அந்த நாட்டின் மக்களையும் நேசிக்கும் நாட்டுப்பற்றாளனாகிய நான் ஓர் உயிரைத்தன்னும் வீணாக இழக்க விரும்பவில்லை. நம் நாட்டில் சரியாக கணிப்பிடின் ஒரு லட்சத்துக்கு மேற்பட்டவர்கள் பலியாகியுள்ளார்கள். அரச படைகளுக்கும் விடுதலைப் புலிகளுக்கும் இடையில் நடக்கின்ற இந்த யுத்தத்தில் 50 வீதத்திற்கு மேற்பட்டவர்கள் வடகிழக்கில் இடம்பெயர்ந்து பல துன்பங்களை அனுபவித்துள்ளனர். முறையான உணவு, உடை, இருப்பிடம், சுகாதார வசதி அன்றி வாழ்வதோடு தமது சொத்துக்களை முற்றாக இழந்தும் உள்ளனர். இவர்கள் அனைவரும் அப்பாவி பொது மக்களே. விடுதலைப் புலிகள் தமிழ் மக்கள் அனைவரையும் ஒரு சுற்றுலாவுக்கு அழைத்துச் சென்றதுபோல் ஆகிவிட்டது. இன்று தாம் மக்களுக்கு கொடுத்த வாக்குறுதியை நிறைவேற்ற முடியாது என நன்கு அறிந்தும் உண்மை நிலையை நேர்மையாக மக்களுக்கு தெரிவித்து ஒருதலைபட்சமாக வேனும் யுத்த நிறுத்தத்தை பிரகடனப்படுத்தி, ஆயுதங்களை கைவிட்டு ஜனநாயக பாதைக்கு திரும்ப வேண்டும். அதேபோன்று அரசும் செயற்பட்டு விமானத் தாக்குதலை கட்டுப்படுத்த வேண்டும். விடுதலைப் புலிகள் கட்டுப்பாட்டுடன் செயற்படாத பட்சத்தில் அவர்கள் இழப்பதற்கு எதுவும் இல்லை. ஆனால் அரசாங்கம் தம் மக்கள் எப்பகுதியில் வாழ்ந்தாலும் அவர்களுக்கு பாதுகாப்பு கொடுக்க தவறுமேயானால் அரசாங்கம் தனது மதிப்பை இழந்து விடும்.

மிக விரைவில் கிளிநொச்சியிலும் மக்கள் இடம் பெயர வேண்டிய நிலைமை உருவாகும். ஏற்கனவே பல்வேறு இடங்களில் இடம்பெயர்ந்த மக்கள் பலாத்காரமாக கிளிநொச்சிப் பகுதிக்கு அனுப்பப்பட்டுள்ளனர். பல்லாயிரக்கணக்காக இடம்பெயர்ந்தவர்களுக்கு தங்குமிடம், உணவு, சுகாதார வசதி ஆகியவை செய்யப்பட வேண்டும். அதேவேளை விடுதலைப்புலிகள் தமது இரும்பு கதவை திறந்து மக்கள் தம் இஷ்டம்போல் அரச கட்டுப்பாட்டுப் பிரதேசத்துக்கு பிரவேசிக்க அனுமதிக்க வேண்டும். குடாநாட்டில் இருந்து வன்னியில் பலாத்காரமாக குடியேற்றப்பட்டவர்கள் அனுமதி வழங்கப்பட்டால் தம் சொந்த வீடுகளுக்கே திரும்பிச் செல்லும் வாய்ப்பு உண்டு. அதேபோன்று அரசும் விடுதலைப் புலிகளின் பிரதேசத்திலிருந்து தப்பி வரும் மக்கள் தமது பகுதியை வந்தடைய ஏதுவாக ஆதரித்து உதவ வேண்டும்.

ஆகவே யுத்தத்தில் ஈடுபட்டுள்ள இரு பகுதியினரும் கட்டுப்பாட்டுடன் செயல்பட வேண்டும் இக்கட்டான இக் கட்டத்தில் சில தமிழ் தேசிய கூட்டமைப்பு பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள் வெளிநாடு செல்வதற்கும் தொடர்ந்து பிறநாட்டில் சுற்றுலா செய்வதற்கும் ஏதுவாக அண்மையில் பாராளுமன்றத்தில் மூன்றுமாதகால விடுமுறை கேட்டுப் பெற்றமை கண்டிக்கப்பட வேண்டும்.


வீ. ஆனந்தசங்கரி
தலைவர்-த.வி.கூ

PLEA TO THE LTTE AND THE GOVERNMENT FORCES TO ACT WITH RESTRAINT.

PLEA TO THE LTTE AND THE GOVERNMENT FORCES TO ACT WITH RESTRAINT.

It is distressing to note that due to shelling in the neighbour-hood of the Mullaitheevu Hospital, a child of one and a half years was killed and about 18 civilians including the Government Agent of Mullaitheevu injured; some seriously. In another incident it is understood that due to aerial bombing two civilians were killed along with two others seriously injured. About 10 houses were partly or fully damaged. One should lose a child or Member of his family under similar circumstances, to feel the agony of the loss.

Who are these victims? What harm have they caused to the society except that they are caught up in an area under the control of the LTTE? If we can’t find salvation for these people and give them a breathing space we do not deserve to call our-selves followers of Buddhist Principles. We have people in our country who argue that the war should continue irrespective of what happens and continue to obstruct any settlement. Unfortunately this is the situation. As a patriotic citizen I love my country and its people and I do not want one life lost in vain. We have lost a hundred thousand lives, if properly accounted for.

The on-going war between the Government forces and the LTTE has virtually displace more than 50% of the people from their homes both in the North and the East. They have undergone immense hardships with no proper food, clothing shelter and proper medical care. They have lost almost all their possessions. The victims are all innocent civilians. The LTTE took all the Tamils of the North and the East for a ride. Now knowing fully well that they can’t achieve what they promised, the LTTE must be honest enough to declare a ceasefire uniterally and agree to come to the democratic fold, laying down their arms. The Government for its part also should act with restraint and stop forthwith the air-raids atleast now to avoid civilian causalities. If the LTTE do not act with restraint they have nothing to lose but the Government by shirking its responsibility of protecting its citizens wherever they live, cannot afford to lose its credibility.

Very soon there will be mass scale displacement in Kilinochchi where several thousands had already been pushed in under compulsion. The total number displaced will soon swell to several thousands. All the schools, community centres and vacant buildings available in Kilinochchi won’t be sufficient to accommodate all the displaced ones. Food and sanitation will have to be looked into. The LTTE should now open its iron gate to allow the people to get into the Government controlled areas from all directions. Many people who were squeezed into Kilinochchi from Jaffna if allowed to go into the peninsular, can occupy their own homes there.

The Government itself should open its side to allow the people to escape from the LTTE area to get in to areas under its control. I plead with both parties to the war to act with restraint. I am surprised to see Parliament granting 3 months leave for two Members of Parliament of the TNA to continue their tour or to stay abroad.


V. Anandasangaree,
President – TULF.

நாடு தவறமுடியாத பொன்னான வாய்ப்

27-07-2008
மேன்மை தங்கிய மஹிந்த ராஜபக்ஷ
இலங்கை ஜனாதிபதி,
அலரி மாளிகை,
கொழும்பு.

அன்புடையீர்,

நாடு தவறமுடியாத பொன்னான வாய்ப்பு

இன்னும் சில நாட்களில் இன்னுமொரு பெரும் பதவி தங்களை அலங்கரிக்க இருக்கிறது. 1.7 பில்லியன் மக்களை உள்ளடக்கிய மிகப் பெரிய அமைப்பாகிய சார்க் நாடுகளின் தலைவராக நியமிக்கப்படவுள்ளீர்கள். தங்களின் இச் சாதனைக்கு முன்கூட்டிளே எனது வாழ்த்துக்கள். இப்பெரும் கௌரவம் தங்கள் மீது சுமத்தப்பட்டதையிட்டு நாடு பெருமிதம் கொள்கிறது. குறைந்த வயதில்(24) ஓர் பாராளுமன்ற உறுப்பினராக தெரிவு செய்யப்பட்டு 38 ஆண்டுகள் நாட்டுக்கு சேவை செய்த ஒரு பெருமகனாருக்கு வழங்கப்பட்ட பொருத்தமான கௌரவமாகும்.

இன்றைய பாராளுமன்றத்தில் தங்களிலும் வயது கூடிய உறுப்பினர்கள் மூவர் மட்டும்தான் உள்ளனர் என்பதை ஞாபகமூட்ட விரும்புகிறேன். தங்களின் தற்போதைய பதவி அண்மையில் தங்களின் சாதனை, முதிர்ச்சி ஆகிய மூன்றும் எத்தகைய முரண்பாட்டையும் மிஞ்சி இம் மாநாட்டில் கலந்து கொள்கின்ற தலைவர்களுக்கு அன்றி நாடு முழுவதற்கும் தலைமை தாங்கி வழிகாட்டக்கூடிய அளவுக்கு தங்களை உயர்த்தியுள்ளமையால் விரைவில் சமாதானத்தை அடையலாம் என நாடு கருதுகிறது.

நிரந்தர பயத்துடனும், பீதியுடனும் வாழும எம் மக்களுக்கு சார்க் உச்சி மாநாட்டை நடத்துவதற்கு கிடைத்த வாய்ப்புக் கடவுளால் தரப்பட்ட வரப்பிரசாதமும், ஆசீர்வாதமும் ஆகும். பேரூந்து, புகையிரதம் ஆகியவை ஒருபுறமிருக்க இலங்கையின் வீதிகளில் ஒருவர் சுதந்திரமாக நடமாடமுடியாது. ஆங்கத்துவ நாடுகள் எதிர்கொள்ளம் பல்வேறு பிரச்சினைகளுக்கு தீர்வு காண்பதே சார்க் உச்சி மாநாடு வேலைத்திட்டத்தில் ஒன்றாகும். ஆதிஷ்டவசமாக எமது ஏழு அயல் நாடுகளுடன் எமக்கு எதுவித கருத்து வேறுபாடு கிடையாது. ஜனாதிபதியாக கடமையாற்றும் தாங்கள் அங்கத்துவ நாடுகளுடன் நல்லுறவு கொண்டிருப்பது எமது மேலதிக அதிஷ்டமாகும். எமது நாடு எதிர்றோக்கும் பிரச்சினைகள் அத்தனையையும் தீPர்ப்பதற்கு உதவ அங்கத்துவ நாடுகள் மகிழ்வுடன் செயற்பட தயாராக உள்ளன. மக்களின் நலன் பேணல், அவர்களின் வாழ்க்கைத் தரத்தை உயர்த்துதல், பொருளாதார வளர்ச்சிக்கு உதவுதல் கௌரவமாக வாழ வாய்ப்பளித்தல் ஆகியவை சார்க் உச்சி மாநாட்டின் பல நோக்கங்களில் இவை சிலவாகும். இனப்பிரச்சனையாலும் தொடர்ந்து நடைபெறும் யுத்தத்தாலும் இத் துறைகளே கடுமையாக பாதிக்கப்பட்டுள்ளன. தத்தம் நாடுகளில் பயங்கரவாதத்தால் பாதிக்கப்பட்ட அங்கத்துவ நாடுகள் இம் மாநாட்டில் பயங்கரவாத ஒழிப்புக்கு முக்கியத்துவம் கொடுக்க உள்ளன. பயங்கரவாதமும், இனப்பிரச்சனையும் எமது நாட்டில் ஒன்றோடொன்று பின்னிப் பிணைந்துள்ளமையால் பயங்கரவாதம் சம்பந்தமாக விவாதிக்கும்வேளை இனப்பிரச்சினையையும் இணைத்து விவாதிப்பது தவிர்க்க முடியாததாகும்.

ஜனாதிபதி அவர்களே! நாட்டின் நிலைமையை கண்ணோக்கும் போது சந்தேகமின்றி சகல இன மக்களும் சொல்லொணா துன்பங்களை அனுபவித்துள்ளனர். நாட்டின் தென்பகுதியில் வாழும், சிங்கள, முஸ்லீம் மக்களின் முன்னேற்றம் பெருமளவில் பாதிக்கப்பட்டுள்ளது. வடக்கிலும் கிழக்கிலும் வாழும் தமிழ் முஸ்லீம் மக்களின் முன்னேற்றம் முற்றாக அழிந்து விட்டது என்று கூறக்கூடிய அளவுக்கு கடுமையாக பாதிக்கப்பட்டுள்ளது. நாட்டில் நடைபெற்ற பல்வேறு இனக்கலவரங்கள் குறிப்பாக கறுப்பு ஜூலை என அழைக்கப்படும் குறிப்பாக 1983 ம் ஆண்டு ஜூலை மாதம் நடைபெற்ற கலவரம், தமிழ் வர்த்தகர் சமூகத்துக்கும் ஏனையவர்களுக்கும், வெற்றிகரமாக குண்டர்களாலும், காடையர்களாலும் நடத்தப்பட்ட கொள்ளை, தீவைப்பு, கொலை ஆகியவை பெரும் அழிவை ஏற்படுத்தியது. இச் சம்பவம் பெரும் தொகையான தமிழ் மக்களை இந்தியாவி;ன் தமிழ் நாட்டுக்கு இடம் பெயர வைத்தது. வட இலங்கையில் வாழ்ந்த முஸ்லீம் மக்கள் விடுதலைப் புலிகளால் விரட்டப்பட்டபடியால் தமது வாகனங்கள், தங்க ஆபரணங்கள் உட்பட சகல அசையும், அசையா சொத்துக்கள் அத்தனையையும் கைவிட்டு வெளியேறினர். அவர்களில் அனேகர் 15 ஆண்டுகளுக்கு மேல் தென்னிலங்கையில் அகதி முகாம்களில் வாடி வதங்கி இன்றும் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கின்றனர். தொடர்ந்து நடைபெறும் யுத்தத்தால் அடிக்கடி இடம் பெயர்ந்ததும் பெருமளவில் வெளியேறியதாலும் தம் சொத்துக்களை பெரும் பகுதியை இழந்துள்ளனர். தமக்கு எஞ்சிய சொத்துக்கள் எல்லாவற்றையும் மூட்டையாக கட்டிக் கொண்டு நாடோடிகள் போல் மழை காலத்தில் செய்வதறியாது பெரும் மர நிழல்களை நம்பி வாழ்கின்றார்கள்.

யுத்தம் தொடர்ந்து நடைபெறும் வேளையில் விடுதலைப் புலிகள் பின் வாங்கும் வேளையிலும் கூட இடம் பெயர்வுகளை அரச கட்டுப்பாட்டுப் பிரதேசத்துக்கு செல்லவிடாது தடுப்பதால் அவர்கள் அனைவரும் கிளிநொச்சியை நோக்கி நகர்கின்றனர். இது மக்களுக்கு மேலும் மேலும் பல கஷ்டத்தை கொடுப்பதோடு மக்களுக்கு பட்டினி நிலைமையை ஏற்படுத்தும். இந்த நாட்டு ஜனாதிபதி என்ற கோதாவில் மக்கள் அனைவரையும் சமமாக நடத்த வேண்டிய கடமை தங்களுக்கு இருப்பதோடு துன்புறும் மக்களின் துயர் துடைக்க வேண்டிய கடமைப்பாடும் உண்டு. தங்களைத் தவிர இது சம்பந்தமாக வேறு எவரிலும் பார்க்க கூடிய அக்கறை கொள்ள வேண்டியவன் நானே. ஏனெனில் 1970ம் ஆண்டு கிளிநொச்சியையும், 2000ம் ஆண்டு யாழ் மாவட்டத்தையும் பாராளுமன்றத்தில் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தியவன். கிளிநொச்சி தொகுதியின் ஒரு பகுதியாக இந்த முல்லைத்தீவு தொகுதியின் ஒரு பகுதியை நான் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தியுள்ளேன். இத் தாங்கொணா துயரை மக்களால் மேலும் பொறுத்துக்கொள்ள முடியாது. மேலும் தாமதிக்காது ஒரு தீர்வு உடனடியாக காணப்பட வேண்டும். சார்க் உச்சி மாநாடு என்ற போர்வையில் ஒரு பொன்னான வாய்ப்பினை தவற விடாமல் பயன்படுத்திக் கொள்ளுங்கள். ஏனெனில் பல ஆண்டுகளுக்கு மேலாக இத்தகைய வாய்ப்பு எமக்கு கிட்டாது. நீங்கள் நல்ல உறவு கொண்டுள்ள ஏழு நாடுகளின் தலைவர்களின் உதவியை நாடினால் தங்களை யாரும் குறை கூற முடியாது. இம் மாநாட்டில் கலந்துகொள்ளும் இந்திய குழுவினர் எமது பிரச்சினைகள் பற்றி நன்கு அறிந்தவர்கள். நீண்டகாலமாக இனப்பிரச்சினையில் ஈடுபாடு கொண்டிருந்தமையால் இந்தியா பிரதான பங்காற்றுவது சகல நாட்டுத் தலைவர்கள் அனைவரும் நிச்சயமாக வரவேற்பர். தாங்கள் இச்சந்தர்ப்பத்தை பயன்படுத்தி நாட்டு மக்களுக்கு விடுக்கும் செய்தியில் சார்க் மாநாட்டு தலைவர்கள் மீது தங்களுக்கு பெரும் நம்பிக்கை இருப்பதால் இனப்பிரச்சினைக்கு அனைவரும் ஏற்கக் கூடிய நல்லதோர் தீர்வை காணும் பொறுப்பு அவர்களிடமே விடுவதாக கூறலாம்.

இந்த நாட்டை நேசிக்கும் சகல மக்களும் எனது இந்த ஆலோசனையை எதிர்க்க மாட்டார்கள் என நான் நம்புகிறேன். எனது ஆலோசனைகள் தங்களுக்கு ஏற்புடையதாயின் சிறுபான்மை மக்களுக்கு ஏற்புடையதாக இருக்குமென்ற நம்பிக்கை எனக்குண்டு. மதத் தலைவர்கள், அரசியல் கட்சி தலைவர்கள் ஆகியோர்களின் ஆலோசனையை பெறலாம்.

இன்று வேறொரு கடிதத்தில் விடுதலைப் புலிகளின் தலைவர் பிரபாகரனுக்கு நிரந்தர யுத்த நிறுத்தத்தை ஏற்படுத்துமாறும் ஆயுதத்தை கைவிட்டு இனப்பிரச்சினை தீரும் வரை உபயோகிக்க மாட்டேன் என்ற உறுதி மொழியை, நாட்டுப்பிரிவினை கோரிக்கையை கைவிட்டு ஒன்றுபட்ட இலங்கைக்குள் தீர்வு காண சம்மதிப்பதாகவும் சார்க் நாடுகளின் தலைமைகளின் மத்தியஸ்த்தையும், அவர்கள் சிபாரிசு செய்யும் தீர்வையும் ஏற்பதாகவும் பிரகடனப்படுத்தும்படி கேட்டுள்ளேன்.



வீ. ஆனந்தசங்கரி
தலைவர்- த.வி.கூ